test gramatyka historyczna 1

Rozdział I. Testy I.3L fleksja

1.3.1. Rzeczownik

I. 3. l|Wl|y języku pie. struktura fleksyjna wyrazu składała się z:

a) jednego niepodzielnego fleksyjnie elementu; li>j) dwu elementów; stałego tematu i zmieniającego się zakończenia; 4 0 trzech elementów; części leksykalnej (tematu), części fleksyjne] (przyrostka tematycznego), części wyrażającej relacje syntaktyczne (końcówki);

di) różne wyrazy miały różną strukturę fleksyjną

J. 3.1.2. Jakie czynniki decydowały o odmianie rzeczownika w pie.? 4 f a) rodzaj gramatyczny;

*06) znaczenie;

c) postać fonetyczna;

® budowa morfologiczna — przyrostek tematyczny.

Bj9y$_{ Co spowodowało przekształcenie struktury wyrazu trójelementoj Hv dwuelementową?

a) indoeuropejskie procesy fonetyczne (np. apofonia, palatalizacja); 1 • prasłowiańskie procesy fonetyczne (np. zanik konsonantycznyćSB końcówek, monoftongizacja dyftongów, jotacyzacja, redukcja ilo|

. czasowa samogłosek);

c) tendencje morfologiczne na przełomie epok pie. i psi.; wyraziste tendencje prozodyczne.

jjPil .4. W której epoce dokonało się wyodrębnienie wyrazistych morfój logicznie części mowy?

'aVod początku istnienia wspólnoty pie.;

(fa) w końcowym okresie wspólnoty pie.;

c) w epoce bałto-słowiańskiej;

>Jia).;w epoce prasłowiańskiej.

1.3.1.5. Jakie cechy współczesnego wyrazu sąpomocne przy ustalaniu pra^ indoeuropejskiego (prasłowiańskiego) paradygmatu fleksyjnego?

(0) rodzaj gramatyczny; znaczenie;

ęj postać fonetyczna, zwłaszcza wygłos tematu; rai altemacje morfologiczne tematu.

fflKpi'Według jakiego modelu deklinacyjnego odmieniałby się wyraz marność, gdyby występował w pie.?

'Według deklinacji ya-tematowej;

9^) ‘Według deklinacji i-tematowej;

|e)i według deklinacji spółgłoskowej;    * . *, rżĄ

Bi) według deklinacji a-tematowej.

®1.7 i Według jakiego modelu deklinacyjnego odmieniłby się wyraz le-Rft>7zo/y gdyby występował w pie.?

J» według deklinacji o-tematowej;

MrTE) według deklinacjiyo-tematowej;

Sc) według deklinacji i-tematowej;

Bid) .według deklinacji iJ-tematowej.

Be, 1,8. Który szereg zawiera współczesne polskie rzeczowniki, odmienia-Bljięe się w dobie pie. według tego samego paradygmatu? jląi} lekarz, nauczyciel, szlachcic, mąż, bogacz, poleje[°

Hr rok, lato, język, roczek, latko, języczek,' / o —gnjikość; gość,, śmierć, żółć, noc, pięść', Hsc Blfrfo kamień, płomień, imię, znamię. Hf CML

ip':l.9. Który szereg zawiera współczesne polskie rzeczowniki, odmienia-|®ę się w dobie pie. według tego samego paradygmatu?

W/M^ślowo, słówko, oko,' okńo; lato', f^^Ślawa.^łśwleCU.tńiebiosai córa, wojewoda;    _ _

Hp jagnię, kocię, imię, plemię, zwierzę; •ioJtaOu ulet^TT**' Ra)' popioł. Wttl.dól. pól, kościół.    I

w;1.10. Który szereg zawiera współczesne polskie rzeczowniki, odmie-lające się w pie. według tego samego paradygmatu? aa) baba, żona, córa, tata, widelca;

Rb) baba, kobieta, żmija, świeca, słowa;

Be) wola, sędzia, dusza, sługa, poeta;

I baba, żona, matka, córka, sługa.

11. Ile było typów odmiany rzeczowników w pie.?

•li;

Ib) 15;

Be) 9;

fid) 2.

37