skanuj0001 (165)

Rozdział I. Testy

1.3. Fleksja

1.3.1. Rzeczownik

1.3.1.1.    W języku pie. struktura fleksyjna wyrazu składała się z:

a)    jednego niepodzielnego fleksyjnie elementu;

b)    dwu elementów: stałego tematu i zmieniającego się zakończenia; e) trzech elementów: części leksykalnej (tematu), części fleksyjnej

(przyrostka tematycznego), części wyrażającej relacje syntaktycznc (końcówki);

d) różne wyrazy miały różną strukturę flcksyjną.

1.3.1.2.    Jakie czynniki decydowały o odmianie rzeczownika w pie.?

a)    rodzaj gramatyczny;

b)    znaczenie;

c)    postać fonetyczna;

* d) budowa morfologiczna - przyrostek tematyczny.

1.3.1.3.    Co spowodowało przekształcenie struktury wyrazu trójelemcnto-wej w^r dwuelementową?

a)    indoeuropejskie procesy fonetyczne (np. apofonia, palatalizacja);

b)    prasłowiańskie procesy fonetyczne (np. zanik konsonantycznych końcówek, monoftongizacja dyftongów, jotacyzacja, redukcja ilo-czasowa samogłosek);

c)    tendencje morfologiczne na przełomie epok pic. i psi.;

d)    wyraziste tendencje prozodyczne.

1.3.1.4.    W której epoce dokonało się wyodrębnienie wyrazistych morfologicznie części mowy?

a)    od początku istnienia wspólnoty pie.;

b)    w końcowym okresie wspólnoty pie.;

c)    w epoce bałto-słowiańskiej;

d)    w epoce prasłowiańskiej.

1.3.1.5.    Jakie cechy współczesnego wyrazu są pomocne przy ustalaniu pra-indocuropcjskiego (prasłowiańskiego) paradygmatu fleksyjnego?

a)    rodzaj gramatyczny;

b)    znaczenie;

c)    postać fonetyczna, zwłaszcza wygłos tematu;

d)    alternacje morfologiczne tematu.

1.3.1.6.    Według jakiego modelu deklinacyjnogo odmieniałby się wyraz solidarność, gdyby występował w pic.?

a ) według deki i nacji ja-tematowej;

b)    według deklinacji /-tematowej;

c)    według deklinacji spółgłoskowej;

d)    według deklinacji ^-tematowej.

1.3.1.7.    Według jakiego modelu dcklinacyjnego odmieniałby się wyraz telewizor. gdyby występował w pic.?

a)    według deklinacji o-tematowej;

b)    według deklinacjiJo-tematowej;

c)    według deklinacji /-tematowej:

d)    według deklinacji (/-tematowej.

1.3.1.8.    Który szereg zawiera współczesne polskie rzeczowniki, odmieniające się w dobie pie. według tego samego paradygmatu?

a)    lekarz, nauczycie!, szlachcic, mąż, bogacz, pole;

b)    rok. lato, język, roczek, latko, języczek:

c)    kość, gość, śmierć, żółć, noc, pięść;

d)    kamień, płomień, imię. znamię.

1.3.1.9.    Który szereg zawiera współczesne polskie rzeczowniki, odmieniające się w dobie pie. według tego samego paradygmatu?

a)    słowo, słówko, oko, okno. lato\

b)    sława, świeca, niebiosa, córa. wojewoda;

c)    jagnię, kocię, imię, plemię, zwierzę;

d)    popiół, wół, dół, pół, kościół.

1.3.1.10.    Który szereg zawiera współczesne polskie rzeczowniki, odmieniające się w' pie. według tego samego paradygmatu?

a)    baba, żona, córa, tata, władca;

b)    baba. kobieta, żmija, świeca, słowa;

c)    wola, sędzia, dusza, sługa, poeta;

d)    baba, żona, matka, córka, sługa.

1.3.1.11.    Ile było typów odmiany rzeczowników w pic ⁷

a)    11;

b)    15;

c)    9;

d)    2.

37