Odmiany szpinaku różnią się stosunkiem roślin męskich, żeńskich i jednopiennych. Przez prace hodowlane dąży się do eliminowania roślin męskich na korzyść jednopiennych. Wyeliminowanie roślin męskich zwiększa wartość odmian, które dają wyższe plony i później wyrastają w pędy kwiatowe.
Odmiany szpinaku różnią się wczesnością wyrastania pędów kwiatostanowych, co jest związane z ich różną reakcją fotoperiodyczną. W okresie działania dnia długiego czynnikiem przyspieszającym wyrastanie pędów kwiatostanowych jest wysoka temperatura i susza. Stwierdzono także, że odmiany o liściach jasnozielonych wcześniej wyrastają w pędy kwiatostanowe niż odmiany o liściach ciemnozielonych.
Odmiany szpinaku różnią się także mrozoodpornością. Wysoka mrozoodporność jest cechą pożądaną u odmian przeznaczonych do zimowania w gruncie.
Owoce różnych odmian szpinaku mogą być gładkie lub kolczaste. Aktualnie w Polsce są uprawiane odmiany o owocach gładkich.
Boćwina jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku tworzy korzeń spichrzowy i rozetę liści odziomkowych. Korzeń spichrzowy jest wydłużony, silnie rozwidlony, o miąższu białym, przypominający wyglądem korzeń buraka cukrowego. Użytkową częścią rośliny są ogonki i blaszki liściowe. Boćwina ma ogonki liściowe długie, żeberkowate, o grubości ok. 4 cm (u niektórych odmian uprawianych za granicą do 10 cm), nie zwężające się ku górze. Liście są gładkie lub fryzowane, jasno- lub ciemnozielone. Ogonki liściowe mogą mieć barwę białą zieloną różową lub czerwoną. W drugim roku uprawy roślina wytwarza pęd kwiatostanowy, kwiaty i owoce, które są podobne do tych organów u buraka.
System korzeniowy rośliny jest silny, lecz niezbyt głęboki. Łodyga jest płożąca z licznymi rozgałęzieniami wyrastającymi pionowo ku górze. Zasięg łodygi wynosi od 60 do 90 cm. Powierzchnia łodygi jest szorstka. Liście mają kształt romboidalny lub trójkątny, są grube, mięsiste, barwy ciemnozielonej. Szerokość liści w najszerszym miejscu może dochodzić do 8 cm.
56