WIARA SYROFENICJANKI

Wiara Syrofenicjanki

Nauczając na terytorium Fenicji, w okolicach Tyru i Sydonu, Jezus zatrzymał się w pewnym domu, aby odpocząć. Chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, ale wiadomość rozeszła się. Usłyszała o Nim kobieta, której córka była opętana przez ducha nieczystego. I choć była poganką, Syrofenicjanką, przyszła, upadła Jezusowi do nóg i prosiła Go, żeby wyrzucił z jej córki złego ducha.

Powiedział jej Jezus: «Pozwól wpierw nasycić się dzieciom, bo niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom». Ona Mu odparła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jedzą okruszyny po dzie-ciach». Jezus ucieszył się taką odpowiedzią i rzekł: «Przez wzgląd na te słowa idź; zły duch opuścił twoją córkę».

Gdy powróciła do domu, zastała swoją córkę leżącą na łóżku. Zły duch opuścił ją, jak powiedział Jezus.

(z Ewangelii według św. Marka, 7)

v

Wśród mieszkańców terytoriów zajętych przez dwanaście plemion Izraela byli też ludzie innych narodów i odmiennych religii, którzy tam pracowali i trudnili się handlem z Izraelitami. Również i żołnierze rzymscy, okupujący w tym czasie całe terytorium, nazywani byli poganami, to znaczy ludźmi nie wyznającymi religii żydowskiej.

245