We wzorach tych
h/2 h/2
Sy = J Cd A = $ bt,dC oznacza moment statyczny względem osi obojętnej y części
Z Z
przekroju ald1d[a'x, zakreskowanej na rysunku 9-9e, znajdującej się poniżej prostej a1a[, na której leżą punkty, w których obliczamy naprężenia styczne.
W założeniu, że naprężenie styczne r2X działające na ścianę górną axa2a2a'l jest równomiernie rozłożone na jej powierzchni bdx, otrzymujemy elementarną siłę poziomą styczną obciążającą tę ścianę
dH = t zxbdx.
A zatem równanie równowagi
N2—Nx — dH = 0
przybierze — po podstawieniu odpowiednich wartości i uporządkowaniu — postać
skąd
dMa Sy dx Jyb
Uwzględniając, że na zasadzie prawa wzajemnej równości naprężeń stycznych takie same naprężenia rX2 = r2X panują w przekroju poprzecznym 1-1 w punktach leżących na prostej axa\ w odległości z od osi obojętnej, oraz podstawiając (wzór [3-33])
r _ dM« dx 9
otrzymujemy ostatecznie
TaSy
Jyb 9
[9-23]
gdzie: Ta — siła poprzeczna w danym przekroju, Sy — bezwzględna wartość momentu statycznego względem osi obojętnej części przekroju, zawartej między poziomem, na którym oblicza się naprężenie, a krawędzią dolną lub górną przekroju, Jy — moment bezwładności całego przekroju belki względem osi obojętnej y, b — szerokość prostokąta.
Ze wzoru [9-23] wynika, że znak naprężenia rX2 zależy wyłącznie od znaku siły poprzecznej, gdyż obliczając Sy jako moment statyczny względem osi y dolnej części przekroju, poniżej punktu, w którym obliczamy naprężenia styczne, zawsze otrzymamy Sy ^ 0, zmieniający się od zera na dolnej krawędzi przekroju do największej wartości na osi obojętnej i malejący następnie do zera na górnej krawędzi.
We wzorze [9-23] jedyną wielkością zależną od współrzędnej z punktu, w którym obliczamy naprężenie, jest moment statyczny Sy. Ażeby otrzymać rX2 = f(z), wy-