WP 1311126

W ilaln/i j pruty uml av i|liiih iii /t .-Mul | łiiw i iu/) il uświjulumuimy limiom. h: u t Iowie ikwui ogromne mo/liwo i i lit ty my uMtutHfwluć si( fakl je \ i tekst, m \lu, lun o. i if weń, latrzy mywał unuy\ mi jeyo inno u I. inJ) u itlinilnus, i, oryjfimi/noid \iilor1 i proponuje pi ii / utworami wyiyakującymi brzmieniowe właściwości lę/ykti. angażujące wriźJiwość słuchową (np artymu/ycznc teksty J Tuwima „Lokomotywa", „Ptasie radio", M llut/kówny ./miki wiosny").

Dla uchwycenia prmiuma utworu bardzo ważne jesl ukazanie relacji osobowych - etyli kto i ilo kofo mówi Do utworów, które wypowiadają się niejako w imieniu dziecka, w których nie jest tylko ono adresatem i bohaterem, ale leź postacią mówiącą zaliczyć można wiersze Danuty Wawiłow i Joanny Papuzińskiej.

Na tym etapie projn-dni tycznym istnieje równic/ konieczność odsłonięcia wychowankom istnienia w tekście lirycznoici jako cechy ujawniającej się w formie monologu wewnętrznego lub wypowiadanego. Wiersze „Zapach czekolady" i „Czego mi się chce" Danuty Wawiłow to wypowiedzi pewnych postaci dziecięcych, które pozwalają nam wniknąć do ich wnętrza, poznać ich uczucia i problemy.

Uczniowie muszą przejść odpowiedni „trening lekturowy”. Nie możemy przyzwyczajać ich wyłącznie do odbioru prostych rymowanych wierszyków Jeśli młody odbiorca nie zetknie się z innymi tekstami, w tym metaforycznymi nie będzie zdolny do ich wielopłaszczyznowej percepcji także jako osoba dorosła. Cała koncepcja oswajania ma charakter całościowego usystematyzowanego projektu. Jest doskonałym sposobem wprowadzania dziecka w świat literatury. Wybiórcze i przypadkowe korzystanie z niej nie przyniesie pożądanych rezultatów.