WP 1311125

•iowa. będąc* nliemulywii dla tradycyjnego kouiakm    / ui

lłłrr>Łliiri W •»»•>ilu Itroku* la aafc « i uje tiroj/*; kini«    »j- —* j>* /*;u f /i*

* uczniami, aby atały się palnowaHiifc iuwymi odbion unii poc/jt

w

Plarwaay atap to wpruwadunw w mytlaua 'frit-kr podsia*o*< , o wyznacznika lilarackoici fikcji Nalcry uzmysłowić m-yrtimruikoni ze utwór literacki nie musi mówić o rzeczach, które zaistniały taktycznie. ^n»4aiBa Literatura to przede wszystkim świat wyobraźni. zmyślania (pnwśopośataa^ lub fantastycznego).

Kolejnym krukiem ji i uświadomienia uczniom, ze —jbur<i/.-'--. ..zwarinwunc utwory” (np „Cuda i dziwy” J. Tuwim. „Wycieczka”

K C żukowski) maju twoją logikę, porządek, a fantazja literacka mie oznaczr dowuinoici i przypadku woścL

Następnym elementem, na który należy zwrócić uwagę jest kompozycja wypowiedzi literackie) likcyjność świata przedstawionego jest cechą każdej wypowiedzi literackiej, natomiast sposób ukształtowania tego świata jest cechą swoistą i niepowtarzalną poszczególnych tekstów (_m Trójkątna bajka"

D. Wawiłów).

Kontakt z utworami zapraszającymi do zabawy ze słowem („O panu TralaJińskim” J. Tuwim. „Hipopotam lubi błoto" W Chotomska. „Widzi mi się” A. Marianowicz) jest bardzo ważnym doświadczeniem w edukacji literackiej. Uczniowie odkrywają, że w słowie tkwią ogromne możliwości Nie pojawiają się one przypadkowo, ani nie są po to. by o czymś powiadomić, nieść informacje.