WSP J POLM31

STYL ARTYSTYCZNY

RYSZARD HANDKE

Charakterystyka ogólna. - Lingwistyczne ujęcie stylu artystycznego (Kuryłowicz). - Prob-lcmatyczność koncepcji lingwistycznej. - Nowsze poglądy (Sławiński). - Kontrowersje i propozycje. — Bibliografia

Charakterystyka ogólna

Styl artystyczny - jeden z dwu (obok potocznego) podstawowych stylów języka - pełni ogromnie prestiżową rolę, odkąd społeczności mówiące zdobyły umiejętność posługiwania się językiem w oderwaniu od zadań ściśle i wyłącznie pragmatycznych. Styl ten ma własne koleje rozwoju i różne z biegiem czasu oblicza. Ma swój styl artystyczny (czy może style) także współczesna polszczyzna i jest on odmienny zarówno od innych stylów tej polszczyzny. jak od stylów artystycznych innych epok.

Odrębność stylu artystycznego wyraża się m.in. w tym, że różni się on od pozostałych stylów językowych inaczej niż one między sobą. Znamionuje go przede wszystkim związek z literaturą, a jego obecność nadaje wypowiedziom naw'et intencjonalnie dalekim od takich aspiracji cechy pozytywnie traktowanej literackości, przenosi użycie mowy ze sfer}' działań pragmatycznych w sferę sztuki słowa, Paradoksalną właściwością tego stylu wydaje się brak jakichkolwiek cech charakterystycznych. Może on mianowicie wykazywać cechy wszystkich aktualnych stylów danego języka, bez preferencji dla stylu szczególnie ozdobnego - potocznie odczuwanego jako poetycki. W obrębie stylu artystycznego mogą się spotkać różne style w' rozmaitych proporcjach i kombinacjach - zawsze jednak w nowej funkcji, jako kunsztowme naśladownictwa podporządkowane zadaniom dzieła sztuki, którego stały się tworzywem. Właściwe temu stylowi sposoby kształtowania materii językowej wyróżnia jakość wykonania, która spra-