Untitled 31

guzie zadeklarowano tylko czas symulacji 10 i wartości poi. .pkowt 11 ’ |

zmiennych stanu,

lub w najprostszej wersji:

» alg('modelczas_koncowy)

np.:

» rk23('oscyl' , 10)

Koniec Przykładu 10

Wariant 2: z lewostronnie zdefiniowanymi wielkościami, które mają być wyprowadzane tabelarycznie, do dalszego wykorzystania. Format tego polecenia jest następujący:

» [t,x,y]=alg('model',czas,x0,opcje,ut,PI, P2,...)

Prawa strona może być upraszczana, jak w poprzedniej wersji, np:

» [t,x,y]=alg('model',czas)

lub:

» [t,x]=alg('model',czas)

Po lewej stronie pierwsza zmienna oznacza zawsze czas, druga wektor zmiennych stanu, trzecia wektor zmiennych wyjściowych. Można zastosować dowolny symbol, np:

» [a,b,c]=alg('model',czas)

W tej wersji system zapisze lewostronnie zdefiniowane zmienne w pamięci (w tzw. przestrzeni roboczej MATLAB’a - Workspace).

Oprócz argumentów wyjściowych czyli lewostronnie zdefiniowanych zmiennych wyjściowych, w każdej sytuacji system wyprowadzi do przestrzeni roboczej zmienne zdefiniowane na schemacie za pomocą ikony To Workspace, i pod nazwą tam zadeklarowaną.

Wyniki symulacji można obejrzeć w postaci tablic danych wpisując nazwę zmiennej, lub w postaci graficznej, używając poleceń MATLAB’a plot lub mesh, z odpowiednimi argumentami.

Bardzo użyteczne mogą być polecenia linmod oraz trim, o których jest mowa w rozdziale 7.

ft J Ulwui/onii- iimgMiinu ntomjącoyo okaporymontom

(Borlpt)

1'oniż.ej podano pt/ykhulówy program sterujący; niech będzie zapisany w pliku o nazwie osc eksp.m

% sciipt uruchomieniowy dla modelu OSCYl, for i=l:3,

step=i*0.5, rk23('oscyl',5), hołd on,

end

W pierwszym wierszu jest komentarz. Instrukcje w pętli for ... end obejmują kolejno: przypisanie wartości parametru step, który jest potrzebny w modelu o nazwie oscyl, wykonanie symulacji w zakresie 0 .. 5 jednostek czasu i narysowanie zmiennych wyjściowych. Instrukcja hołd on uniemożliwia wymazywanie z rysunku poprzednich charakterystyk.

Ten program uruchamia się wpisując w oknie Command Windowjegn nazwę:

» osc_eksp

Tworzenie pliku uruchomieniowego może być na dwa sposoby:

1.    Tekst edytujemy w dowolnym zewnętrznym edytorze, np. w Notatniku WINDOWS, następnie go zapisujemy na dysku;

2.    2 okna Matlab Command Window wprowadzamy polecenie:

diary nazwa

gdzie nazwa ma być nazwą pliku, np. uruchom, z dowolnym ro^szerzc-niem nazwy lub bez. Zaleca się stosowanie rozszerzenia *.m, ponieważ będzie wówczas traktowany przez system jak normalny M-plik. Odtcj^o momentu wszystko to co będzie na monitorze będzie również w pliku uruchom. Będzie on automatycznie utworzony i zapisany w bieżącym katalogu, standardowo C:\MATLAB\BIN. Zapisywanie zatrzymuje się poleceniem diary off.

Do pisania scripCów stosuje się wszystkie elementy języka MATLAB (patrz rozdz. 2).