Zdjecie

2. WSTĘPNE OKREŚLENIE ZAPOTRZEBOWANIA ENERGII DO NAPĘDU STATKU ORAZ DOBÓR SILNIKA GŁÓWNEGO

Zapotrzebowanie energii do napędu statku wynika z wielkości mocy na wale Ub walach napędowych Moc tę uzyskuje się z głównego lub głównych silników napędowych po uwzględnieniu określonych strat w sprzęgłach, przekładniach (w przypadku napędu pośredniego), łożyskach oporowych (jeśli stanowią element konstrukcyjny ■*»*■ łub przekładni). W przypadku napędu urządzeń pomocniczych pochodzących od sflniŁn głównego, moc przekazywana na wał przez silnik główny będzie również zmniejszona o odpowiednią wartość oddawanej dodatkowo energii w jednostce czasu.

Moc na wale zależy od mocy holowania statku oraz spadku mocy pomiędzy sinikiem a śrubą włącznie. Jak wiadomo, moc holowania jest funkcją m.in. wymiarów i l«n»kn geometrycznego kadłuba oraz wymaganej prędkości statku. Jest ona określona na podstawie wyników badań modelowych. Moc holowania N₀ statku wyznacza

N₀~R-¥ [kW]    (2.1)

gdzie:

R [fcN] — opór holowania kadłuba z prędkością v w określonych warunkach pływania;

v [m/s] — prędkość kadłuba (statku) mierzona względem dna.

Znając moc holowania statku można określić moc napom śruby Nj i wykorzystać pojęcie tzw. współczynnika wpływu kadłuba:

N

N_T=—Ł |kW]    (Ł2)

^r

gdzie:

- współczynnik wpływu kadłuba. (Dla jednośrubowoów zwykle 4* ^> I )-

Moc dostarczona do śruby lub inaczej - moc na stożku śruby jest oczywiście większa od mocy napom śruby. Można ją wyznaczyć z zależności:

N_d - -^NI- [kW]    <2J)

^VJ>. '*r

gdzie:

rjp — sprawność śruby swobodnej;

4_r — sprawność rotacyjna.

Moc na stożku śruby można również wyznaczyć korzystając z pojęcia sprawności napędowej

(2.4)

^m ‘^p ' |r