Wartości średnic wielkości mierzonych obliczamy jako średnie:
Ponieważ objętość prostopadłościanu
V = abc,
zatem:
m m ^ V~abc ’
Dla walca:
Nr |
nij |
hi |
V[cmJ] |
1 p tg/cm3) | |
1 | |||||
2 | |||||
3 | |||||
4 | |||||
5 |
Wartości średnic obliczamy analogicznie jak w przypadku prostopadłościanu.
Również analogicznie przebiegają pozostałe obliczenia.
Dla kuli:
Nr |
u jhj |
ii |
V[cmJ] |
itl |
1 | ||||
2 | ||||
3 | ||||
4 | ||||
5 |
skąd 3. Obliczenie niepewności pomiaru
Za niepewność pomiaru przyjmujemy w tym ćwiczeniu niepewność maksymalną, obliczamy metodą logarytmiczną. Ponieważ wielokrotnie powtarzaliśmy pomiary rozmiarów i masy prostopadłościanu, wałca i kulki, ich niepewność obliczamy jako średnie niepewności kwadratowe (średnie odchylenie standardowe);
W~*<f
Ax =
Ostatecznie niepewność pomiaru w przypadku prostopadłościanu przyjmuje postać;
I
; m a ĘW ^Ś.M
w przypadku walca niepewność dana jest wzorem:
m I H &
a dla kuli
W każdym przypadku wynik pomiaru podajemy w postaci
4. Dyskusja uzyskanych wyników
Jeżeli znany jest materia! z którego wykonane są prostopadłościan, walec oraz kulka, należy odszukać w tablicach fizycznych gęstość każdego z materiałów i skonfrontować z otrzymanymi wynikami; Pozwoli to sprawdzić, czy w pomiarach nie popełniono błędu. Jeśli wartość znana z dokładnością do niepewności pomiarowej jest zgodna z wielkością zmierzoną w pomiarach nic popełniono błędu, jeśli nie - należy zastanowić się jakie błędy mogły zostać popełnione.