Piątek, 16 stycznia 2009 r.
Sekcję Postępy w medycynie Data publikacji: 2009-01-12 Dziedzina Ortopedia
Amerykańska Akademia Chirurgów Ortopedycznych (AAO$, American Academy of Orthopaedic Surgeons) wydala w grudniu ub. r. nowe, praktyczne zalecenia dotyczące leczenia choroby zwyrodnieniowej (osteoartrozy) stawu kolanowego z wykorzystaniem metod mniej inwazyjnych niż chirurgia rekonstrukcyjna stawu.
W przypadku występowania symptomów osteoartrozy, ale bez dodatkowych problemów mechanicznych, takich jak ciała wolne w stawie (chrzęstne lub kostno-chrzęstne) lub uszkodzenie łąkotki nie zaleca się wykonywania artroskopii. Według amerykańskich ekspertów, artroskopia nie powoduje ustąpienia objawów choroby zwyrodnieniowej, wiąże się natomiast z ryzykiem dodatkowych powikłań w obrębie stawu.
Jedną z najważniejszych rekomendacji jest zalecenie każdemu pacjentowi mającemu indeks masy ciała BMI powyżej 25, utratę przynajmniej 5 proc. swojej wagi. Chorzy powinni być zachęcani do rozpoczęcia lub zintensyfikowania regularnych ćwiczeń aerobowych.
Zdaniem autorów, obniżenie masy ciała jest w świetle dotychczasowych dowodów naukowych, zdecydowanie najskuteczniejszą metodą na opóźnienie postępu choroby zwyrodnieniowej kolana.
Po dogłębnej analizie wszystkich dostępnych danych medycznych, amerykańscy eksperci są przeciwni stosowaniu glukozaminy irtub chondroityny, zabiegom płukania stawu kolanowego przy pomocy igły oraz stosowaniu wkładek ortopedycznych do butów jako metody leczenia choroby zwyrodnieniowej kolana.
Ponadto, dotychczasowe wyniki badań nie pozwalają im na opowiedzenie się za lub przeciw akupunkturze, wykorzystaniu sprzętu ortopedycznego usztywniającego i stabilizującego kolano oraz dostawowym wstrzyknięciom kwasu hialuronowego.
Grupa robocza AAOS sugeruje natomiast, aby pacjenci z symptomatyczną osteoartrozą stawu kolanowego stosowali jeden z wymienionych leków analgetycznych w celu redukcji dolegliwości bólowych, o ile nie występują przeciwwskazania do farmakoterapii przeciwbólowej.
Rekomendowane przez Amerykanów leki to: paracetamol (w dawce podzielonej, nie przekraczającej 4 g dziennie), niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) i kortykosteroidy wstrzykiwane dostawowo (wyłącznie do stosowania krótkotrwałego).
Specjaliści przypominają, że leczenie powinno być dobierane indywidualnie dla każdego pacjenta z uwzględnieniem m.in. masy ciała, wieku i współistniejących schorzeń.
Źródło: www. aaos. orgfguidefines