, S-K+Z-B
gdzie:
/p — ilość pieniądza,
S — suma cen towarów i usług,
K — kredyty,
Z — zobowiązania,
B — obrót bezgotówkowy,
V — szybkość obiegu pieniądza.
Podstawowy przedmiot sporów w teorii ekonomii:
1. ilość pieniądza,
2. granice emisji.
Dwa główne nurty:
a) szkoła bankowa (ceny decydują o ilości pieniądza),
b) szkoła obiegowa (pieniądz wchłaniany jest do obiegu w zależności od stopy dyskontowej).
Irving Fisher (1867-1942) — sformułowanie teorii ilościowej: równanie wymienne:
P T-M VI : T,
M V
P =-
T
gdzie:
P — ogólny poziom cen,
T — masa sprzedawanych towarów i usług,
M — ilość pieniądza,
V —• szybkość obiegu.
Założenie:
— w krótkim okresie V i T są wielkościami stałymi, a więc M musi określać poziom cen.
Była to teoria popytu na pieniądz, którego ilość jest uzależniona od ogólnego poziomu cen. Przy uwzględnieniu pieniądza bezgotówkowego formuła przyjmuje postać:
P T=M■ V+M'-V,
gdzie:
M' V — obrót bezgotówkowy.
Krytyka teorii Hotelowej
Udowodniono, że:
. wzrost ilości pieniądza był konsekwencją wzrostu cen, a nie odwrotnie;
• teoria ilościowa zakładała, ze cała masa pieniądza znajduje się w obiegu (pominięcie oszczędności).
Kluczowe pojęcia:
• rezerwa,
. depozyt pieniężny,
stopa rezerw, pośrednik finansowy, bank komercyjny, system clearingowy — rozliczenia bank centralny (funkcje)
bilateralne, () multilateralne,
bank bank __ (kontrola podaży pieniądza,
banków państwa finansowanie deficytu budżetowego),
. baza monetarna (suma pieniędzy pozabankowych plus ilość pieniędzy w systemie bankowym),
. mnożnik kreacji pieniądza
SM = m Bm SM
gdzie:
m — mnożnik kreacji, S M — podaż pieniądza, Bm — baza monetarna;
27