032

4

UKŁADY POŁĄCZEŃ ROZDZIELNIC

4.1. Wymagania podstawowe

Układy połączeń rozdzielnic są ustalane w projekcie sieci, której $ą elementami. Uwzględnia się wówczas zadania poszczególnych rozdzielnic, wynikające z ich lokalizacji i funkcji.

Przy wyborze układa połączeń należy się kierować następującymi ogólnymi wymaganiami:

—    wymaganą niezawodnością;

—    potrzebną elastycznością ruchową;

—    łatwością obsługi;

—    możliwością rozbudowy;

—    ekonomicznością.

Niektóre z wymagań mogą być przeciwstawne, ostateczny wybór układu połączeń stacji powinien wynikać z analizy warunków pracy i efektów ekonomicznych.

4.2. Rozdzielnice nn

Rozdzielnice o napięciu do 1 kV w zasadzie mają pojedynczy system szyn zbiorczych (rys. 4.1). W układzie tym każde zakłócenie w linii zasilającej, szynach

Rys. 4.1. Rozdzielnica on o pojedynczym systemie szyn zbiorczych

Rys, 4.2. Rozdzielnica nn o pojedynczym systemie szyn zbiorczych sekcjnnowana

2 — wyłącznikiem sekcyjnym i odłącznikami,

2 - rozlącznikjem sekcyjnym

zbiorczych czy przyłączonych do szyn aparatach oraz naprawy i przeglądy wymienionych elementów powodują konieczność wyłączenia napięcia. Przerwa w zasilaniu trwa przez cały okres do usunięcia zakłócenia lub wykonania pracy. Są to jednak rozdzielnice bardzo proste, przejrzyste i tanie. Stosuje się jo wszędzie tam, gdzie nie jest potrzebne rezerwowanie.

U dążeniu do wyzyskania zalet układu i zminimalizowania wad stosuje się rozdzielnice o pojedynczym systemie szyn sekcjonow ane (rys. 4,2). N jczęściej są to rozdzielnice dwu sekcyjne, ale bywają trzy- i więcej sekcyjne. Liczba sekcji odpowiada w zasadzie liczbie transformatorów obniżających lub zasilaczy. W celu zwiększenia niezawodności stosuje się SZR między wyłącznikami na zasilaniu i sekcyjnymi.

4.3. Rozdzielnice SN

W rozdzielnicach SN jest stosowany pojedynczy lub podwójny system szyn zbiorczych. Niezawodność zwiększa się przez sekcjonowtnie szyn zbiorczych. Każde udoskonalenie (sekcjonowanie, drugi system szyn) zwiększa wprawdzie koszty rozdzielnicy, ale — przez podzielenie obszaru, możliwość oddzielenia od siebie odbiorników rezerwujących się technologicznie lub niekorzystnie na siebie oddziałujących — zwiększa również niezawodność zasilania. Sekcjonowanie sprzyja zmniejszeniu prądów zwarciowych, a więc działa w kierunku zmmejszcnia kosztów. Nileży również pamiętać, że sekcjonowtnie i wprowadzenie drugiego systemu szyn zbiorczych zwiększa liczbę błędów łączeniowych. Wynika stąd praktyczne zalecenie, by w sekcji nie stosować większej liczby pól nrą 24.

W polach sekcjonującyćfTfozdzielnice stosuje się niekiedy dławiki ograniczające prądy zwarciowe oraz wybuchowe ograniczniki prądu zwarciowego.

Rozdzielnice SN o pojedynczym systemie szyn zbiorczych (rys. 4.3) są stosowane do zasilania odbiorników nie wymagających rezerwowania oraz w sieciach mających wewnętrzne połączenia rezerwujące.

X

y

Sekcja 1

'" Sekcja Z

* %

Rys. 4.3. Rozdzielnica SN o pojedynczym systemie szyn zbiorczych

Rys. 4.4. Rozdzielnica SN o pojedynczym sekcjono watiym systemie szyn zbiorczych

Udoskonaleniem tego układu jest wprowadzenie sekcjonowania (rys. 4.4), nij-częściej przy wykorzystaniu wyłącznika jako łącznika sekcyjnego. Urządzenie SZR między łącznikami sekcyjnym i ztsilaczy zwiększi dodatkowo niezawodność.

Zaletami układów o pojedynczym systemie szyn zbiorczych są: mały koszt, przejrzystość i prostoti, wadami: mała elastyczność, nie zawsze wystarczająca niezawodność, konieczność wyłączenia całej rozdzielnicy lub sekcji przy uszkodzeniu niektórych pojedynczych elementów (szyny zbiorcze, odłączniki szynowe).

W rozdzielnicach m ających zapewnić większą niezawodność i elastyczność stosuje się podwójny system szyn zbiorczych (rys, 4.5). Eliminuje on niektóre wady występujące w rozdzielnicach o pojedynczym systemie szyn (przerwy przy uszkodzeniu szyn czy łączników szynowych). Mimo większej niż system pojedynczy sekcjonowany

S Sieci eletclroeriergetyczne...