529
Zagadnienie przedłużania funkcji
oraz
(8) = 0 w S-a\,
ponieważ w <r( równy jest zeru czynnik h„ a w $ — a\ — czynnik 1 —/t;. Dalej
H\ +H2 + H3 + ...+Hi = (l-h1) + hl(l—h2)+-..+hl h2-..hi_1(l —hi)=l—hlh2...hi.
A więc
(9) Hl + H2 + ...+Ht= 1 w ff;,
bo w kole tym równy jest zeru czynnik ht.
Określamy teraz funkcje przyjmując, że w kole er" funkcja ę{ pokrywa się z funkcją/lub z przedłużeniem funkcji /, o którym mowa w założeniach twierdzenia; poza kołem o" przyjmujemy ęt=f w punktach należących do Jt i ^,=0 w pozostałych punktach. Funkcja (pt Ht zeruje się w i — cr'- [patrz (8)] i oczywiście na całej płaszczyźnie $ jest klasy <€n. Przyjmijmy wreszcie we wszystkich punktach $
m
/*= I <PjHj.
j= 1
Określona w ten sposób funkcja /* jest klasy na całej płaszczyźnie S.
Weźmy dowolny punkt M z J(\ punkt ten należy do pewnego koła ot. Ponieważ w tym punkcie ęfM)=f(M) dla każdego j, i oprócz tego
Hi + H2 +... + //, = 1 , oraz Hj = 0 dla j>i,
więc i funkcja f* jest szukanym przedłużeniem funkcji f
260. Podstawowe twierdzenie o przedłużaniu. Możemy już teraz udowodnić twierdzenie o przedłużaniu dla funkcji dwu zmiennych nakładając jednak pewne ograniczenia na brzeg obszaru.
Będziemy nazywali krzywą gładką klasy (n> 1) krzywą zwykłą bez punktów osobliwych przedstawioną równaniami
(10) X=<p(t), y = \p{t),
gdzie t przebiega pewien przedział^", jeżeli funkcje ę i y/ są w tym przedziale klasy (6n(v).
Twierdzenie I. Jeżeli funkcja f(x,y) jest klasy <€n (n^ 1) w obszarze Jt ograniczonym i domkniętym, którego brzeg S£ składa się ze skończonej liczby nie przecinających się zamkniętych krzywych gładkich także klasy to funkcję tę można przedłużyć na
całą płaszczyznę $ z zachowaniem klasy.
C) W przypadku krzywej gładkiej zamkniętej pochodne jednostronne aż do rzędu n muszą być równe na obu końcach przedziału 5".
(2) Brzeg obszaru będący krzywą zamkniętą gładką lub kawałkami gładką (p. dalej ustęp 261) nazywamy też konturem.
34 G. M. Fichtenholz