060 tif

3. PODSTAWOWE URZĄDZENIA I APARATY STACJI

Rys. 3.3. Regulacja przekładni transformatorów pod obciążeniem przy zastosowaniu rezystorów ograniczających: a)-ne) kolejne położenia przełącznika przy zmianie przekładni transformatora z zaczepu 2 na i

przełączania włącza się dławiki D (rys. 3.2a) lub rezystory (rys. 3.3), ograniczające prąd w zwartym w czasie przełączania obwodzie uzwojenia regulacyjnego.

Przykładowo, przy zmianie zaczepów z 4 na 5 (rys. 3.2a) najpierw przełącza się prawą część dławika na zacisk 5 przy wyłączonym styczniku S₂(stycznik 5, zamknięty), który następnie zostaje załączony. W takim położeniu zaciski 4—5 są zwarte przez dławik i płynie pewien ograniczony prąd w obwodzie zwartych uzwojeń regulacyjnych. Następnie, w podobny sposób dokonuje się zmiany położenia zacisku przyłączonego do lewej części dławika i na tym kończy się cykl zmiany zaczepów transformatora. W czasie normalnej pracy przez uzwojenia dławika płynie stale prąd roboczy transformatora.

Regulacja zaczepowa pod obciążeniem jest stosowana w transformatorach zainstalowanych w stacjach, w których zmiany napięcia występują stosunkowo często i nie jest możliwe wyłączenie transformatora w celu dokonania regulacji. Transformatory te, najczęściej o dużych mocach znamionowych, są stosowane w stacjach węzłowych wysokich napięć i w niektórych stacjach przemysłowych. Zwykły zakres regulacji pod obciążeniem transformatorów o mocy od 2 do 10 MV • A wynosi ± 10%, a liczba stopni regulacji —13 (po 6 „w górę” i „w dół” oraz jedno położenie zerowe). Budowane są również transformatory o zakresie regulacji ± 16% z 24 zaczepami regulacyjnymi.

Zmiana zaczepów pod obciążeniem może być dokonywana ręcznie, sterowana zdalnie z nastawni lub automatycznie po zainstalowaniu specjalnych regulatorów napięcia.

Regulacja napięcia za pomocą transformatorów dodawczych (rys. 3.2b) jest rozwiązaniem najbardziej kosztownym, umożliwia jednak płynną regulację