092

z dokumentacji statku z tabel lub wykresów zmian zanurzeń statku po przyjęciu określonej masy wyznaczyć wielkości tych zmian £d i £r, obliczyć zmianę pr/egłębienia statku po przyjęciu do rozpatrywanego przedziału normatywnej masy, dla której jest opracowana dokumentacja (50, 100 czy 2001):

^{= E}D ^-eR *

gdzie: AIn - zmiana przcgłębicnia statku po przyjęciu masy 50, 100 lub 200 t,

obliczyć zmianę przcgłębicnia wywołaną masą przyjętą do przedziału przy czym w wypadku dokumentacji statku wykonanej dla normatywnej masy 1 (X) t. wspomniane przegłębicnic wynosi:

m    v ^m

At .u - At u •    (6n E u / *    «

^{,!) N} 100 ^{D R} 100

gdzie: m - masa przyjęta do przedziału (przy czym gdy zmiany zanurzeń dziobu i rufy wyznaczone są dla innych mas niż 100 t, należy w powyższym wyrażeniu w mianowniku wstawić, zamiast 100 t, liczbę ton uwzględnioną w dokumencie),

obliczyć wynikowe przegłębicnic statku pozostałe po dokonanej operacji zmiany masy:

*<D ⁼ *o ⁺ At₍|),

porównać otrzymane wyżej wynikowe przegłębicnic t<n z przegłębieniem przyjętym jako zadowalające I*, a jeżeli otrzymane przegłębicnic statku zbyt różni się od wymaganego I*, należy ponownie przeprowadzić powyżej prezentowany cykl obliczeń, wyznaczając zmianę przcgłębicnia At<2) dla innej masy,

ponownie obliczyć wynikowe przegłębicnic t<2), dla dwóch mas korygujących:

*(2> ^{= l}0 ⁺ A^l<l) ⁺ A^l(2)*

jeszcze raz sprawdzić wynikowe przegłębicnic t<2> z przegłębieniem akceptowanym t* i w razie potrzeby ponowić operację przyjęcia masy.

U* aga 12. Ostateczne przegłębicnic statku, wyznaczone prezentowaną metodą korekty, należy traktować jako orientacyjne, zwłaszcza gdy korekta wymagała operacji na dwóch lub więcej masach. Dokładną wielkość przcgłębicnia wyznacza się. porównując zanurzenia dziobu i rufy. obliczone metodą wzdłużnego zrównoważenia, dla stanu załadowania statku przyjętego na podstawie wniosków z korekty.