1 01

Ćwiczenie 9

BADANIE PRZEKŁADNIKA PRĄDOWEGO

Celem ćwiczenia jest powtórzenie wiadomości o przekładnikach prądowych oraz przeprowadzenie badań spotykanych w praktyce eksploatacyjnej.

1. Wprowadzenie 1.1. Rodzaje badań

Zakres badań przekładnika prądowego, pełnych (typu) i niepełnych (wyrobu) podany jest w normie PN—71/E-06552:

1.    oględziny

2.    sprawdzenie wymiarów,

3.    sprawdzenie wytrzymałości elektrycznej przy napięciu przemiennym,

4.    sprawdzenie wytrzymałości elektrycznej łzolacji międzyzwojowej,

5.    sprawdzenie oznaczeń zacisków,

6.    sprawdzenie klasy dokładności przekładnika prądowego pomiarowego,

7.    sprawdzenie znamionowej liczby przetężeniowej prądowej,

8.    sprawdzenie błędów przekładnika prądowego zabezpieczeniowego,

9.    sprawdzenie znamionowej liczby przetężeniowej wskazowej metodą bezpośrednią,

10.    sprawdzenie znamionowej liczby przetężeniowej wskazowej metodą pośrednią (t),

11.    sprawdzenie nagrzewania (t),

12.    sprawdzenie wytrzymałości izolacji przy napięciu udarowym (t),

13.    sprawdzenie wytrzymałości eloktrycznej izolatorów przekładników napowietrznych na zagrożenie zabrudzeniowe,

14.    sprawdzenie poziomu zakłóceń radioelektrycznych (t),

15.    sprawdzenie odporności na działanie prądu I-no sekundowego (t),

16.    sprawdzenie odporności na działanie prądu szczytowego (t).

Badania oznaczone (t) obowiązują tylko przy próbach typu, a pozostałe zarówno przy próbach typu jak i wyrobu.

Ramowa instrukcja eksploatacji przekładników wydana przez Instytut Energetyki — Warszawa 1974 r. wymaga w ustalonych okresach przeprowadzania następującvch badań:

1.    pomiar rezystancji izolacji głównej uzwojeń pierwotnych i wtórnych,

2.    badanie oleju,

3.    próba wytrzymałości elektrycznej izolacji głównej uzwojenia pierwotnego napięciem przemiennym 50 Hz o wartości 0,8 U_pr,

4.    próba wytrzymałości elektrycznej izolacji głównej uzwojeń wtórnych,

5.    sprawdzenie obciążenia obwodów wtórnych,

6.    sprawdzenie dokładności przekładników służących do rozliczeń.

W przypadku montażu układów zabezpieczeń zachodzi konieczność wykonania części wyszczególnionych w normie badań jak np. 5, 6, 7, 8, 9.

1.2. Sprawdzenie oznaczeń zacisków

Zaciski uzwojenia pierwotnego przekładnika prądowego oznacza się literami K i L, napięciowego M i N. Zaciski uzwojenia wtórnego analogicznie k (m) i l (n).

Oznaczenie zacisków przekładnika (łub połączonych z nim końców przewodów) jest prawidłowe, gdy przy przepływie prądu w uzwojeniu pierwotnym od zacisku K(M) do zacisku L(N), prąd w obwodzie zewnętrznym uzwojenia wtórnego płynie od zacisku k(m) do zacisku l(n). Zaciski K i k, M i m, L i I, N i n - są zaciskami jednakowej biegunowości. Zaciski przekładnika powinny być tak oznaczone, aby kierunek prądu płynącego przez miernik był niezależny od tego czy miernik jest przyłączony do obwodu pomiarowego bezpośrednio, czy też za pośrednictwem przekładnika (rys. 9.1.)

s

Rys. 9.1. Schemat układu połączeń przekładnika wyjaśniający zasadę oznaczania jego zacisków: a/ przekładnik napięciowy; b/ przekładnik prądowy

Laboratorium urządzeń . .