100e52

100e52



faHyiq»i"f —<n fMdagogiontj


Postawy wobec osób niepełni ^iepelnosprawnu.

l6' Kymi?nt i—HtrukUim HWganiwwfcM

9901199

UH


Tabela 20.4. Podział zaburzał! wzroku według Międzynarodowej Klasyfikacji Obniżenia Ostrości Wzroku

Kitigorii

Stopień uszkodzenia oitrośd wzroku

Ostrość wzroku po korekcji

Terminologia

(nazwa)

Wzrok w granicach normy

od 0,8 do 0,1

wzrok całkowicie normalny

lekki

poniżej 0,8

wzrok prawie normalny

Stabowzroanośl (niedó-Iwidzenie)

umiarkowany

poniżej 0,3

słabowzroczność umiarkowana

znaczny

poniżej 0,1

słabowzroaność znaczna

głęboki

poniżej 0,05

słabowzroczność głęboka lub ślepota umiarkowana

prawie całkowity

poniżej 0,02

ślepota pawie całkowita - poczucie światła

całkowity

0,00

ślepota całkowita

Zrddkr opracowanie własne na podstawie T. Majewski 2004^

i przystosowanie do życia w społeczeństwie ludzi pełnosprawnych.

Obecnie uważa, że istnieją cztery przyczyny wad słuchu:

►    dziedziczna, związana z chromosomem X.

►    wrodzona, kiedy w okresie prenatalnym rozwój dziecka narażony jest na takie czynniki, jak: przewlekle choroby matki (na przykład zaburzenia hormonalne, cukrzyca, choroby nerek ftp.), czynniki toksyczne (na przykład promieniowanie RTG. związki chemiczne - leki podawane podczas ciąży), choroby przebyte przez matkę w czasie dąży (różyczka, toksoplazmoza. cytocnegalta. kila wrodzona itd.);

►    nabyta, którą dziefimy na okołoporodową (nawiną - związaną z akcją porodową, w tym niebezpieczeństwa związane z dys 1

proporcją główki w stosunku do kanału rodnego, wcześniactwem, chorobą he-molityczną itd.) oraz wczesnego dzieciństwa, gdzie niebezpieczeństwo może wynikać z nieprawidłowego przebiegu niektórych chorób zakaźnych (na przykład zapalenie opon mózgowych, świnka, odra, błonica itd.), kontaktu ze związkami toksycznymi (chinina, arsen, metale ciężkie itd.), chorób ucha środkowego, chorób przewlekłych (cukrzyca, zapalenie nerek, grasicy, tarczycy) i urazów mechanicznych;

► czynnościowa, występująca w wyniku urazów psychicznych.

W obecnym systemie klasyfikacyjnym mamy kilka uwarunkowań, na przykład ze względu na: czas wystąpienia wady słuchu (prelingwalna - przed na-

w


Ptdtgogtotpttpn

229


byciem mowy ustnej, intcrlingwalna — w czasie nabywania mowy i postlingwalna juź po nabyciu umiejętności mowy; wrodzona lub nabyta), nasi1 |L.„ic zaburzenia (głuchota i niedosłyszenie), współ-występowanie z innymi zaburzeniami i choroba-mi (na przykład z brakiem wzroku, upośledzeniem umysłowym, autyzmem itp.), miejsca uszkodzenia (obwodowe i centralne). Zgodnie z klasyfikacją Międzynarodowego Biura Audiofo-nologicznego obowiązuje podział zaburzeń słuchu na 4 stopnie.

Zaburzeń słuchu nie można wiązać bezpośrednio z występowaniem lub współwystępo-waniem innych zaburzeń rozwojowych (na przykład upośledzenie umysłowe). Głuchota jednak wpływa niekorzystnie na niektóre funkcje umysłowe, jak na przykład inteligencję abstrakcyjną. Najczęściej występują trudności w kojarzeniu bodźców odbieranych różnymi zmysłami, występują liczne wady wymowy czy trudności w uspołecznieniu. W celu usprawnienia funkcjonowania osób z zaburzonym słuchem wykorzystuje się różne metody porozumiewania się: metodę ustną, jako metodę mat-czyno-słowną, polegającą na oddziaływaniu na dziecko wszystkimi kanałami przekazu informacji, metodę audytywno-werbalną z wykorzystaniem przez dziecko resztki słuchu, metodę migową - pojęcia zostały przetransponowane w znaki migowe, daktylograficzną każdej literze alfabetu odpowiada odpowiedni znak ułożenia ręki, fonogestów jako uzupełnienie mowy oralnej, odczytywanej z ust poprzez wprowadzenie gestów rąk wspomagających przekaz ar-tykulacyjny, metodę kombinowaną, wykorzystującą dwa lub więcej środków przekazu (na przykład graficzny, dźwiękowy, mimiczny, palcowy, migowy), metodę totalnej komunikacji, która jest podobna do kombinowanej, jednak wprowadzana jest w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.

Przedstawicielami zajmującymi się problematyką surdopedagogiki są: Urszula Eckert, Tadeusz Gałkowski, Kazimierz Kirejczyk, Aniela Korzon, Stanisław Kowalik, Kazimiera Krakowiak, Eugeniusz Nurowski, Włodzimierz Pietrzak, Irena Stawowy-Wojnarowska, Bogdan Szczepankowski oraz Wacław Tułodziecki.

a

b

c d

e 1

9 h

i 1

•0

90

•• ••

90 99

••

09 99

00

90

OO 09

09 90

•• ••

90 99

00

00

ÓÓ 00

00 00

00 00

k

1

m n

0 p

q r

i t

•9

•o

•• ••

90 99

•• 90

09 09

•ę

oo 09

09 90

99 99

90 ••

U

V

X y

z i

l

i 1

•9

90

•• ••

90 99

99 90

09 09

00

90

oo '/•

09 90

99 99

90 ••

ą

ł

ć ń

ę

mśk / Mina /

i W

•0

•0

•• ••

90 ••

99 90

09 09

00

90

00 09

09 90

99 ••

90 99

7 |

0 1

# 1

oo

OO

00 00

00 oo

00 oo

00 00

•0

•0

99 99

90 99

• • 90

09 09

00

•0

OO 09

09 90

99 99

90 ••

&.

znak

mienił

i A

99

mi wpdfe

09

09

09 09

09 09

0# 09

OO 00

oo

09

OO 09

00 09

00 09

09 09

oo

00

90 90

99 99

09 09

OO 09

apostrof

-

OO

oo

OO

oo

00

oo

•0

••

09

1

3

3

4

5

0# 90

09 90

09 99

09 99

09 90

09 00

0990

09 OO

09 09

09 09

99 OO

99 00

99 00

99 00

99 00

6

7

8

9

0

09 99

09 99

09 90

09 09

09 09

09 90

09 99

09 99

09 90

09 99

99 00

99 00

99 00

99 00

99 00

Rycina 20.5. Pismo Braille'a Źródło: zbiory własne

120.3.2.4. Terapia wychowawcza dzieci hospitalizowanych i niepełnosprawnych ruchowo

Terapia wychowawcza dzieci hospitalizowanych powinna polegać na przywracaniu im możliwie jak najlepszej sprawności fizycznej oraz przygotowaniu ich do życia w społeczeństwie.

Jednym z podstawowych działań w terapiach pedagogicznych jest niwelowanie lub ograniczanie skutków sytuacji traumatycznej, jaką jest choroba. Do najczęstszych mechanizmów obronnych aktywowanych w sytuacjach zagrożenia należą: wyparcie, projekcja, reakcja upozorowana, zaprzeczenie, izolacja, ucieczka w fantazje, jak również racjonalizacja.

Do zaburzeń motorycznych zaliczamy: nieprawidłowości obwodowe (amelie - brak kończyn i fokomelie - nieprawidłowe umiejscowienie, gdy kończyny wyrastają bezpośrednio z tu-


1

Mehahduacfa smrodom i utrudnienie osób niewidomych i ilabowidzących, Biblioteka Miesięcznika Zakłady Pracy ChraiMf I 9 Warszawa 2004,1 167.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
s?kowski2 Ot ROZDZIALI PROBLEMATYKA POSTAW WOBEC OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH 1. Uwagi
s?kowski2 •01 ROZDZIAŁ I PROBLEMATYKA POSTAW WOBEC OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH 1. Uwagi
Savoir-vivre wobec osób z niepełnosprawnością INTE GRA CJA
201411183228 Ky PW0G263344 i Polityka społeczna wobec osób niepełnosprawnych Bożena Kołaczek
DSCN6977 REHABILITACJA wg WHO jt. kompleksowe i zespołowe postępowanie wobec osób niepełnosprawnych
stopień jej znajomości (wobec nieznajomych osób niepełnosprawnych częściej występują postawy
stopień jej znajomości (wobec nieznajomych osób niepełnosprawnych częściej występują postawy
CCF20101021021 ROZDZIAŁ 1414. POSTAWY ŚRODOWISKA SPOŁECZNEGO WOBEC OSÓB CHORYCH LUB NIEPEŁNOSPRAWNY
J MBf
494 D. Żolnierczyk-Zreda, T. Majewski Nr. WSTĘP Właściwa postawa pracodawców wobec osób
stereotypowe postrzeganie osób niepełnosprawnych, izolacja społeczna osób z niepełnosprawnością;

więcej podobnych podstron