105

105



105


73. Parametry rozkładów dwuwymiarowych

Korzystając ze wzoru (7.2.7) wyznaczamy zaś regresję pierwszego rodzaju


2



y


>


dla y G [0,1] oraz mx (y) = 0 dla y £ [0,1],

7.2.4. Zadania

7.2.1. Niech T będzie obszarem ograniczonym prostymi jc = 0, y = x i y = 2 — x. Ponadto niech

A dla (x,y) 6 T, 0 dla (x,y)tT.

Wyznaczyć A tak, aby funkcja / była gęstością dwuwymiarowego wektora losowego (X,y). Obliczyć rozkłady brzegowe i warunkowe oraz regresje pierwszego rodzaju.

7.2.2.    Na odcinku [0,1] umieszczamy losowo dwa punkty u i v. Niech X — \u — v| oraz Y = u. Znaleźć rozkład łączny (X,P), jego dystrybuantę oraz gęstość. Obliczyć m2(x).

7.2.3.    Niech

f(x,y)


Ae (ax+Py) dla x > 0 i y > 0,

0    w pozostałych punktach.

Czy istnieje stała A taka, że / jest gęstością wektora losowego (X,P)? Jeśli tak, to znaleźć rozkłady brzegowe.

7.2.4. Niech Z- będą dla i = 1,2 niezależnymi zmiennymi losowymi o tym samym rozkładzie: Pr(Z/ = k) — 1 /3 dla k1,0,1. Określmy zmienne losowe X = Z{3-Z2 oraz Y = Z{ — Z2. Znaleźć rozkład łączny wektora (X,K). Czy zmienne X i Y są niezależne? Obliczyć regresje pierwszego rodzaju.

7.3. Parametry rozkładów dwuwymiarowych

7.3.1. Kowariancja i współczynnik korelacji

Korelacja jest jednym z najczęściej spotykanych terminów w statystycznym opisie zjawisk. Aby ją sprecyzować, trzeba najpierw wprowadzić pojęcie kowariancji zmiennych losowych, a jeszcze wcześniej określić wartość oczekiwaną funkcji zmiennych losowych. W tym celu sformułujemy następujący fakt.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Do obliczenia momentu skrawania korzystamy ze wzoru (9). Parametr dsr przyjmujemy połowę średnicy wi
strona (5) 17 +Gf. (3.1.3.3) Korzystam ze wzoru na maksymalną amplitudę wyjściową (3.1.3.4): U wvm
TOB06 Obliczamy pierwiastki równania s2 + lOOOs + 105 = 0 stąd Si = — 112,5; s2 = — 887,5 Korzystamy
105 7.2. Parametry rozkładów dwuwymiarowychZadanie 7.1.14. Gęstość rozkładu zmiennych losowych (X,Y)
Do obliczenia momentu skrawania korzystamy ze wzoru (9). Parametr dsr przyjmujemy połowę średnicy wi
strona (5) 17 +Gf. (3.1.3.3) Korzystam ze wzoru na maksymalną amplitudę wyjściową (3.1.3.4): U wvm
img090 90 7.3.    Korzystając ze wzoru Taylora z resztę Peono, wyprowadzić wzory 
img106 zony jeszcze raz zróżniczkować względem zmiennej x< (Ui.4n). Wówczas, korzystając ze wzoru
IMG158 158 Korzystając ze wzoru (13*9), nożecy zapisać (13.12) (13.13) P1 - U . I coa (<p- 30°) P

więcej podobnych podstron