Stanisław Ossowski
►'tognier
rctfdriatu .W*lc$towy Lcwaian - flfupa 3pcł*ez>\3. O p«rype$8<ł' połciowych SOCjOloai'' fw 3/1 P<y. t,IV. Warszawa 1967, PWN
Pojęcie więzi społecznej i zagadnienia z nim związane wyprzedziły na wiele stuleci powstanie nowoczesnej socjologii W II wieku przed Chi Polibios -.v zaniku więzi społecznej szuka przyczyn upadku miast greckie!: Wierszyk angielski z późnego średniowiecza but da nad zanikiem więzi społecznej w angielskich miastach vii;c>e eirnwic is for himself and no one fot <iil (gdzie każdy jest tylko dla siebie, a nikt dla wszystkich tłum. red.). I autor w gniewie nazywa takie mia-to piekłem bez żadnego ładu (...]. W języku nowoczesnej socjologii powiedziałby, ze miasto przestaje być grupa społeczną. Praktyczną doniosłość więzi społecznej widzi jasno Ibn Chaldun. kiedy w swoich Prolegomenach porównuje miasto i wieś, ludzi osiadłych i nomadów i kiedy zastanaw ia się nad powstawaniem i upadkiem państw. W XIX wieku, z chwilą gdy naród zostanie przeciwstawiony państwu, więź społeczna w takiej czy innej interpretacj! wejdzie do określenia narodu, (...)
Jako czynnik świadomości członków grupy więź społeczna może być charakteryzowana rozmaicie Najczęściej rozumiemy ten zwrot jako równoważnik starego francuskiego wyrażenia: esprit de corps. Składa się na to aprobująca świadomość przynależności do gtupy. tendencja do zachowywania najważniejszych konformizmów grupo wych. kult wspólnych wartości, .świadomość wspólnych interesów, ale i gotowość do przedkładania interesów grupy ponad interesy osobiste, jeżeli taki konflikt zajdzie, albo przynajmniej przekonanie, ze się powinno interesy grupy przedkładać nad swoje. Charakterystyka więzi społecznej może się jednak różnicować w związku z ró2r!£ rodnością grup społecznych. W tym samym mniej więcej czasie, it