IMAG0220 (8)

Wolontariat - aktywizacja osób starszych

^----gdacze wykazują atrofię więzi społecznych. Niemniej jednak,

pó^^eśr" i^na obserwacji przebiegu organizowania się działań pomoco-zauważyć istniejącą wśród ludzi i stale utrzymującą się potrze-^fcinnym ludziom w różnorodnych formach, tf^ólcześnie pomocą społeczną w Polsce, obok pomocy instytucjonalnej ^ formach środowiskowej i stacjonarnej, a także, choć jeszcze w nie-|§|Ji stopniu, działalności prywatnej, zajmują się organizacje społeczne >'''<ieg° sektora - stowarzyszenia i fundacje. Starają się one wypełnić lukę ^ędzy możliwościami państwa a rozmiarami potrzeb społecznych w tym Aloesie. Aktualnie w Polsce działa kilkadziesiąt tysięcy tego typu organiza-,j. Ich działalność tak scharakteryzował najbardziej popularny z animato-i^w ruchu non profit, autor Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, Jerzy (Tysiak: Pomoc charytatywna różni się od pomocy instytucjonalnej tak, jak świeży jffuwiy w sadzie cnooc różni się od sztucznie pędzonego⁷. Obok działalności zewnętrznej, stanowiącej główny cel stowarzyszeń i fundacji są one doskonałą

^ikołą demokracji i wspólnego funkcjonowania we współczesnych realiach gSłołecznych.

, ,^{u wan}*^a jednolitego desygnatu pojęcia „pomocy społecznej" prowadzą o tworzenia się definicji zawierających w swej treści określenia celu,

‘ l Tu ^an*^a* P°^^m*°f^u > przedmiotu pomocy. Helena Radlińska pisze,

._ p poszukuje dokładnej diagnozy, odnajduje przyczyny zła w celu zorga-• ^^rzecni'^^zln^^afi’ używa jako jednej ze swych charakterystycznych metod -^ wyiuadu opiekuńczego, stwarza instytucje zamknięte [...]. Natomiast pomoc spo-^2aP^ew,ua możność utrzymania i podnoszenia kultury, spożytkowania wszyst-^{1 1} ® ludzkich. Uruchamia dorobek, usprawnia prace nadające treść dążeniom. Dopomaga rozwojowi jednostek, wzrostowi wszystkiego, co zostało uznane za dobre*. Ustawa o pomocy społecznej z 12 marca 2004 r. tak formułuje zasady ogólne i zakres podmiotowy działań pomocy społecznej: [...] pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać wykorzystując własne środki, możliwości i uprawnieniaP. Takie ujęcie pomocy społecznej jest wyrazem respektowania zasady pomocniczości (sub-sydiamości). Zgodnie z tą zasadą, jednostka ma prawo do inicjatywy i działania własnymi siłami oraz zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb samodzielnie lub w ramach wspólnot „niższych", takich jak rodziny, samorządy, stowarzyszenia, zaś państwo jako wspólnota „wyższa" nie może ich w tym zastępować, gdy nie jest to konieczne. Państwo powinno jedynie asekuro-ać działalność struktur wyrażających oddolne inicjatywy i ingerować tyl-

J Podgórska H. Radlińsk*

; Bal dobroczyńców. „Polityka" 1996, nr 15.

s Pomoc, ratownictwo, opieka. W: Służba społeczna. Warszawa 1946. >mocy społecznej z 12 marca 2004. Dz.U. nr 64, poz. 593.