IMAG0172 (10)

Projekt „Senior-seniorowi* jako forma aktywizacji osób starszych...

^₀je ograniczenia i dzięki temu nie zamyka się w sobie. Poznając problemy innych ^m0^^{e na}^^ra^ dystansu do własnych. Praca społeczna stymuluje go ,_Q jueustannej aktywności, do sprawdzenia siebie w nowej roli i w nowych sytuacjach.

Dobroczynnie na samopoczucie wolontariusza oddziałuje świadomość, || j_est człowiekiem użytecznym społecznie. Angażując się w projekt „Se-nior-seniorowi" ma szansę realizowania własnych zainteresowań i marzeń. Może np. opiekując się beneficjentem zdecydować o towarzyszeniu mu w wyprawach do kina czy teatru. Niektóre spośród starszych osób gromadzą dla swoich podopiecznych podręczne biblioteczki, inni czytają ulubione lektury albo wypożyczają płyty z nagraniami zespołów popularnych w czasach ich młodości. Są także wolontariusze, którzy zachęcają beneficjentów do wyjścia na spacer, gry w szachy lub uczestnictwa w wycieczkach. Nierzadko wielu spośród wolontariuszy pomagając swoim potomkom prowadzić gospodarstwo domowe lub opiekować się wnukami nie może sobie na to pozwolić. Obawiają się, że przeznaczając czas na swoje hobby będą negatywnie ocenieni przez swoich bliskich. Takie niebezpieczeństwo nie istnieje w przypadku wolontariatu. Tu gra w szachy czy spacer mogą być nawet formą terapii dla wykluczonego społecznic seniora.

Uczestnictwo w projekcie przynosi także wymierne korzyści słuchaczom i studentom szkół, które kształcą pracowników socjalnych. Wspomagając seniorów mają możliwość ciekawej realizacji zajęć praktycznych i praktyk zawodowych. Wdrażają poznane w czasie zajęć metody pracy socjalnej, asystencji socjalnej czy medycznej, weryfikując w praktyce zdobytą wiedzę. Widząc, że posiadane przez nich wiadomości okazują się przydatne, studen-ci zyskują ponadto dodatkową motywację do nauki. Obserwując osiągane efekty oceniają, które z form pracy zdają egzamin w kontaktach ze starszym człowiekiem. Bliżej poznają zasady wolontariatu. Dla nich, wychowanych w kulturze konsumpcyjnej, pociągający jest przykład osób, które potrafią --pomimo swoich ograniczeń - bezinteresownie poświęcić się pracy społecznej. Młodzi ludzie uczą się też współdziałania w większym zespole z ludźmi mającymi nieco odmienne doświadczenia. Skłania ich to do poszukiwania kompromisu, aktywnego słuchania innych, obserwowania sposobu radzenia sobie z problemami starszych uczestników projektu.

Pomimo tego, że realizacja projektu trwa zaledwie kilka miesięcy można już zaobserwować satysfakcjonujące efekty społeczne. Poprawiła się jakość usług świadczonych potrzebującym seniorom. Są oni objęci kompleksową opieką. Dotychczas pomoc koncentrowała się zazwyczaj na jednej lub dwóch sferach życia beneficjenta. Dbano np. o pielęgnację osób chorych, finansowano utrzymanie ubogich itd. Projekt daje możliwość zatroszczenia się o jakże ważną kondycję psychiczną człowieka osamotnionego, niepotrafiącego poradzić sobie we współczesnym świecie. Wtedy nierzadko okazuje się, że

61