IMAG0228 (3)

Wolontariat - aktywizacja osób starszych

'ekowych i nawet w przypadku świadczenia usług w ramach wolon-H ^w! _t ^ższy o zaledwie 3 do 5%, choć to właśnie w tym rodzaju ak-S pi _w trzecim sektorze nawet dużo niższe bezpośrednie zaangażowa-Pj §_wiadczenie usług na rzecz innych w przypadku seniorów mogłoby 1 j_avVać się uzasadnione ze względu na wiek i wynikające z niego ograni-enia- Warto zauważyć, że w kontekście aktywności zawodowej seniorzy 1 _svVoim zaangażowaniem w działalność pozarządową plasują się tuż za llll uczniów i studentów, a zatem ludzi młodych, którzy pozornie mogli-[j_VYvydawać się grupą najbardziej aktywną i dynamiczną w społecznościach lokalnych.

Głównymi obszarami aktywności seniorów w ruchach samopomocowych i wolontariacie są działania na rzecz innych osób potrzebujących poprzez angażowanie się w inicjatywy parafialne, kościelne i pozarządowe, np- kombatanckie. Ponadto osoby starsze są aktywne w środowiskach lokalnych poprzez podejmowanie inicjatyw samopomocowych i udział w ruchach społecznych, a także podejmują aktywność w sferze rozwoju osobistego, np. poprzez udział w zajęciach Uniwersytetów Trzeciego Wieku²⁰.

Podsumowanie

Ja w \ nika z powyższego, idea wolontariatu w Polsce jest coraz bardziej popu arna i zyskuje coraz większe poparcie. Źródłem potencjalnych działają spo ocznych są z pewnością organizacje pozarządowe, których człon-pstne już samym aktem przystąpienia do organizacji wyrazili chęć i goto-P~ do działaó społecznych. Dużą rolę w pozyskiwaniu wolontariuszy mają kontakty międzyludzkie i umiejętność skłonienia do współpracy osób z kręgu rod zinnego, przyjaciół i znajomych. Ogromne znaczenie dla propagowania idei wolontariatu ma też znaczenie autorytetu ważnych i znanych osób, a także moda na prezentowanie określonych postaw społecznych oraz mass media promujące działalność ochotników. Życie codzienne wskazuje przykłady, jak ważne jest istnienie szerokiej sieci społecznego wsparcia i realizowanie idei wolontariatu. Wsparcie polegające na interakcjach jednostki i grup odniesienia ma na celu wyzwolenie w osobie będącej podmiotem wsparcia tych potencjałów rozwojowych, uzdolnień i wartości, które pomogą jej w dojściu do całościowej integracji wewnętrznej i zewnętrznej. Powinno ono także polegać na uwzględnianiu praw człowieka wspomaganego, jego podmiotowości oraz zasady pomocniczości w taki sposób, aby umożliwiało tu podejmowanie działań przez osoby niepełnosprawne oraz na ich rzecz.