IMAG0168 (5)

Projekt „Senior-seniorowi" jako forma aktywizacji osób starszych...

mocy Społecznej, z którymi konsultują poszczególne przypadki. Kolejny zespół dba przede wszystkim o socjalizację osób wykluczonych społecznie. Odbywa się ona przede wszystkim poprzez rozmowy, towarzyszenie beneficjentowi, ukazanie mu różnych możliwości funkcjonowania w społeczeństwie. Wolontariusze będący jego członkami są wrażliwi na trudną sytuację finansową podopiecznych i dbają o zapewnienie im godnych warunków życia. Zespół rodzinny zajmuje się kształtowaniem poprawnych więzi w rodzinie beneficjenta. Jego członkowie muszą się zmierzyć z takimi problemami, jak np. nieporadność seniora w opiece nad wnukami, nad którymi sprawuje opiekę prawną, cierpienie związane z funkcjonowaniem osoby starszej w rodzinie dysfunkcyjnej, patologicznej. Wolontariusze tworzący zespół rodzinny muszą się wykazać wiedzą dotyczącą profilaktyki uzależnień lub wspóluzależnienia. Często zdarza się bowiem, że przyczyną wykluczenia społecznego osób starszych jest alkoholizm ich dzieci, niezdolnych do opieki nad rodzicami. Nierzadko seniorzy są traktowani jako ci, którzy, otrzymując regularnie emerytury mogą finansować funkcjonowanie dysfunkcyjnej rodziny.

W czasie, gdy wolontariusze-seniorzy zgłaszają chęć uczestnictwa w danym zespole, pracownicy Ośrodka Pomocy Społecznej zajmują się diagnozą potrzeb społecznych. Na podstawie zgromadzonych danych sporządza się listę beneficjentów i określa potrzebny im rodzaj pomocy, wyznaczając cele działania do rozwiązania poszczególnych problemów społecznych. Po utworzeniu zespołów i określeniu zadań organizuje się szkolenia dla animatorów aktywności społecznej seniorów. Chodzi o to, aby wiedza przekazywana w ich trakcie była sprofilowana pod kątem wyzwań czekających wolontariuszy. Z innymi zatem zagadnieniami zapoznaje się np. członków zespołu prawno-doradczego, z innymi wolontariuszy należących do zespołu rodzinnego. Zajęcia są planowane w taki sposób, aby ich uczestnicy mogli się podzielić posiadanymi już doświadczeniami związanymi z rozwiązywaniem danego problemu.

Następnym etapem realizacji projektu jest planowanie konkretnych działań oraz współpracy w realizacji zadań pomiędzy różnymi instytucjami. Wolontariusze deklarują, w jakim zakresie mogą się zaangażować w pomoc benefiq'entom. Pracownicy socjalni, znając osobę potrzebującą pomocy mogą zasugerować najbardziej adekwatne do potrzeb i oczekiwań seniora jej formy.

Niezwykle istotną kwestią jest zaangażowanie w projekt studentów i słuchaczy Szkoły Policealnej Socius oraz innych placówek oświatowych kształcących pracowników socjalnych. Młodzi ludzie mogą tu pełnić różnorodne funkq'e - począwszy od biernych obserwatorów programu, skończywszy na aktywnych jego uczestnikach. Dla niektórych udział w projekcie staje się szansą odbycia interesujących praktyk zawodowych. Studenci kształcą aktywnych seniorów w zakresie sposobów udzielania pomocy innym, diagno-