26
Rys. 4.9. Przecinarka ramowa: I — wychylne ramię, 2 — rama, 3 — korpus, 4 — brzeszczot, 5 — szezękn ruchoma, 6 — szczęka stała, 7 - materio) przecinany
Przecinarki taśmowe i tarczowe;, spotykane są zazwyczaj w magazynach 3 5. i krajalniach.
Schemat przecinarki ramowej przed-' stawiono na rysunku 4.9.
TOCZENIE
it:
>
•M
5,1, Kinematyka toczenia
Toczenie to sposób skrawania, w czasie którego naddatek z obracającego się J. przedmiotu obrabianego usuwany jest przez narzędzie zwane nożem tokarskim (w jednym lub w kilku przejściach), poruszające się ruchem prostoliniowym wzdłużnym (rys. 5. la), poprzecznym (rys. 5.Ib) lub złożeniem tych ruchów
(rys.5.20.
Ruchem głównym przy toczeniu jest ruch obrotowy przedmiotu obrabianego (w). Ruch posuwowy wykonuje narzędzie (v/) (rys. 5.1). Złożeniem tych ruchów jest ruch po linii śrubowej (toczenie powierzchni walcowej zewnętrznej i wewnętrznej, stożkowej) lub po linii spiralnej (toczenie powierzchni czołowej).
e
G
l
H. | |
f [ |
eS |
Rys. 5.1. Podstawowe odmiany kinematyczne toczenia: a) wzdłużne, b) poprzeczne
V,
5.2. Podstawowe operacje toczenia
W zależności od dokładności wykonanej powierzchni i jej cliropowatości i toczenie dzielimy na: zgrubne,
średnio dokładne, dokładne, bardzo dokładne.
Typowymi operacjami tokarskimi są:
toczenie powierzchni walcowych zewnętrznych i wewnętrznych nożami tokarskimi za pomocą posuwu wzdłużnego (rys. 5.2a, g), toczenie powierzchni czołowych za pomocą posuwu poprzecznego, przecinanie, wykonywanie podcięć i kanalków (rys. 5.2b, d),
toczenie nożem tokarskim gwintów (na tokarkach kłowych uniwersalnych) z zastosowaniem sprzężenia ruchu obrotowego i prostoliniowego posuwu
wewnętrznych, na powierzchniach walcowych
1 ’ (gwintów zewnętrznych i i stożkowych) (rys. 5.2e),
- wykonywanie i narzynkami.
gwintów wewnętrznych i zewnętrznych gwintownikami
1