Audio Kurs
Trzeba pamiętać, że rzeczowniki, które w języku polskim mają rodzaj żeński, w języku francuskim mogą mieć rodzaj męski i odwrotnie.
Cette voiture est tombee en pannę. Ten samochód się popsuł.
Cette maison est tres belle. Ten dom jest bardzo piękny.
Tu as deja vu ce chien? Widziałeś już tego psa?
II a finalement retrouve ces papiers. W końcu znalazł te dokumenty. II nTa presente cette femme. Przedstawił mi tę kobietę.
Uwaga! W przypadku rzeczowników rodzaju męskiego zaczynających się od samogłoski bądź h niemego, zaimek wskazujący przybiera formę cet, a nie ce np.:
II m’a presente cet homme. Przedstawił mi tego mężczyznę.
Służą do określania przynależności danego przedmiotu, np.: mój, twój, jego, jej, nasz itd. W języku francuskim zaimki przymiotnikowe dzierżawcze używane są o wiele częściej niż w języku polskim. Zaimek dzierżawczy uzgadnia się co do rodzaju i liczby z rzeczownikiem do którego się odnosi.
rodzaj męski |
mon |
ton |
son |
rodzaj żeński |
ma |
ta |
sa |
Ma yoiture est tombee en pannę. Mój samochód się zepsuł.
J’ai perdu mon stylo. Zgubiłem mój długopis.
Ta nouvelle maison est tres belle. Twój nowy dom jest bardzo piękny. II m’a presente son frere. Przedstawił mi swojego brata.
II m’a presente sa soeur. Przedstawił mi swoją siostrę.
Uwaga! W przypadku rzeczowników rodzaju żeńskiego zaczynających się od samogłoski bądź h niemego, przybierają one zaimki dzierżawcze mon, ton, son, a nie ma, ta, sa, np.
Mon amie est yenue chez moi. Moja przyjaciółka przyszła do mnie wczoraj.
Rodzaj męski i żeński mes tes ses
Mes enfants sont partis en yacances. Moje dzieci wyjechały na wakacje. II a finalement retrouve ses papiers. W końcu znalazł swoje dokumenty.
Rodzaj żeński i męski notre votre leur
Nous avons manąue notre train. Spóźniliśmy się na (nasz) pociąg.
Vous devez aller voir votre medecin. Musicie iść do (waszego) lekarza.
Musi pan/pani iść do (pani/pana) lekarza. Ils ont vendu leur yoiture. Sprzedali swój (ich) samochód.
Rodzaj męski i żeński nos vos leurs
Nous avons passe nos yacances en France. Spędziliśmy (nasze) wakacje we Francji. Vos yoisins sont yraiment insupportables. Wasi sąsiedzi są naprawdę nieznośni. Leurs parents yiennent les voir samedi. Ich rodzice przyjeżdżają w sobotę.
Liczebniki główne są nieodmienne, poza vingt i cent, które czasem zmieniają swoją formę.
W odróżnieniu od języka polskiego, liczebników głównych używa się, gdy mówimy o:
* dniach miesiąca:
Nous sommes le 10 mars. Jest dziesiąty marca.
■ latach:
L’annee mille (mil) neuf cent quatre-vingt-neuf.
Rok tysiąc dziewięćset osiemdziesiąty dziewiąty.
U numerach domów:
10, rue de Rivoli (ulica Rivoli (numer) 10)
■ stronie lub rozdziale książki:
page trente-deux (strona trzydziesta druga)
■ królach:
Louis Quatorze (Ludwik Czternasty)
Liczebniki porządkowe tworzymy przez dodanie końcówki -śme do formy liczebnika głównego, oprócz liczebników jeden - pierwszy, które są nieregularne i przyjmują formy premier (pierwszy) i premióre (pierwsza).
Liczebników porządkowych używa się, gdy mówimy o kolejności, np.
j
premier jour du mois (pierwszy dzień miesiąca) deuxieme fois (drugi raz)
17