18 19

4.    Na zgłoszeniu należy umieścić datę wprowadzania zmian na odbitkę profilu oraz podpis

wprowadzającego te zmiany, na odbitce zaś obok numeru zgłoszenia - datę poprawienia matrycy profilu szczegółowego oraz podpis poprawiającego matrycę. Po poprawieniu matrycy należy zmienić datę w klauzuli: "Według stanu na dzień......”, wpisując datę wnoszenia zmian.

5.    Wszystkie wprowadzane na matrycy zmiany sprawdzane są przez kierownika grupy, który potwierdza jego dokonanie przez wpisanie na zgłoszeniu klauzuli „Sprawdzono dnia ...” i umieszczenie swojego podpisu.

6.    Dopuszcza się przechowywanie danych operatu profilowego na elektronicznych nośnikach danych.

7.    Dopuszcza się stosownie innych technik opracowania profili podłużnych ale muszą one spełniać powyższe warunki.

Zasady wykonywania regulacji osi torów

§19

1.    Regulacja toru kolejowego ma za zadanie dostosowanie niewłaściwego lub też zdeformowanego położenia osi toru do położenia odpowiadającego parametrom technicznym wymaganym dla danej linii kolejowej.

2.    Parametry techniczne jakim musi odpowiadać układ geometryczny toru podlegającego regulacji określa Zakład Infrastruktury Kolejowej na terenie którego znajduje się dana linia kolejowa.

3.    Regulacją osi toru należy objąć tory wraz z rozjazdami.

4.    Przepisy instrukcji mają zastosowanie przy obsłudze pomiarowej napraw i utrzymania nawierzchni kolejowej.

Kryterium dokładności §20

1.    Położenie toru w płaszczyźnie poziomej i pionowej w stosunku do toru sąsiedniego i obiektów (słupów trakcyjnych i oświetleniowych, tarcz i semaforów, obiektów mostowych, ścian oporowych i innych) nie może być większe niż +2 cm od wielkości normatywnych.

2.    Krzywizna toru w płaszczyźnie poziomej i pionowej nie może się różnić od teoretycznej w sposób przekroczenia przyrostu przyspieszenia o wielkości a = 0,2 m/s² w dowolnym punkcie osi toru.

3.    Zmiana wielkości krzywizny między kolejnymi punktami osi toru o 10 m nie może powodować szybkości zmiany przyspieszenia większej od (p = 0,3 m/s².

Krzywizna toru §21

1.    Dla łuku skierowanego w lewo i długości liczonej zgodnie z kierunkiem kilometracji przyjmuje się znak krzywizny „+”, dla łuku skierowanego w prawo, znak

2.    W torach na szlaku i w torach głównych zasadniczych, a także w torach głównych dodatkowych na stacjach, jeżeli odbywa się po nich ruch pociągów bez zatrzymania, pomiędzy odcinkiem prostym toru i łukiem poziomym lub pomiędzy łukami kołowymi jednego kierunku o różnych promieniach (łuk koszowy) należy wykonać krzywe przejściowe, na których długości występuje ciągła zmiana krzywizny toru oraz może występować ciągła zmiana przechyłki i poszerzenia toru.

3.    Krzywą przejściową określa się parabolą trzeciego stopnia o równaniu:

6*R*L

gdzie: R - promień łuku kłowego (m),

L - długość krzywej przejściowej z prostoliniową rampą przechyłkową(m), x - odległość od początku krzywej przejściowej (m).

4. Jeżeli na krzywej przejściowej występuje krzywoliniowa rampa przechyłkowa, to należy zastosować krzywą przejściową wyznaczoną według następujących wzorów:

1) przy rampie przechyłkowej w postaci paraboli trzeciego stopnia - krzywej Blossa:

2) przy rampie przechyłkowej w postaci cosinusoidy:

5. Długość krzywej przejściowej musi być taka, aby przyrost niezrównoważonego przyspieszenia bocznego nie przekroczył wartości dopuszczalnych określonych w obowiązujących przepisach.

Strzałka łuku $22

1.    Strzałkę łuku stanowi odległość punktu osi toru od cięciwy łączącej dwa sąsiednie punkty.

2.    Zależność między strzałką a promieniem łuku określa wzór:

a*b 2 R

gdzie:

f-strzałka łuku R - promień łuku

a, b - odległości wzajemne punktów

3. W punktach styczności krzywych (prostych, krzywych przejściowych - łuków kołowych) wielkość strzałek określa się ze wzorów:

1 9