14 (47)

Te przestrzenne relacje międzyludzkie są podstawą konstruowania większych całości przestrzennych.

W zależności od kultury konkretne wymiary mogą być odmienne, lecz istota przestrzeni tych relacji pozostają ta sama.

Pojęcie przestrzeni osobistej jest punktem wyjścia do różnych opisów i klasyfikacji przestrzeni.

Wg. Lyman’a i Scott’a, są cztery typy przestrzeni społecznej:

1.    przestrzenie publiczne, (public territories)

to np ulice, place, parki, zapewniają obywatelom swobodę wstępu i działania wedkig określonych reguł

2.    przestrzenie domowe, (homo territories)

można śetflej nazwać przeskzenlanil zadomosaonymi. Są to przestrzenie pubłczne należące do gnjpluC jednostek. To m m place zabaw. Huby. Kawiarnie. Dary. których właściciele czy opiekunowie zapewniają pewien stopleri Intymności I sprawjją Kontrolę

3.    przestrzenie interakcji (interactional territories)

przestrzeń Interakcji to przestrzeń określonych funkcji społecznych o jasno określonych granicach I zasadach wejścia i wyjścia.

4.    przestrzenie dała (body territories) to przestrzel¹! najbardziej prywatna i nienaruszalna

Lyman i Scott odróżnili trzy formy naruszenia lub przekroczenia tych przestrzeni: pogwałcenie - niedozwolone użycie przestrzeni, naruszania* fizyczna obecność. Intruz ar granłcacft przestrzeni, I

zakłócenie-częściowe naruszenie sposobu użytkowania, lecz nie zmieniające Istoty I przeznaczenia.

Wg. niemieckiego architekta Rudolfa Schwarza

Człowiek nie może projektować świata nie zaprojektowawszy samego siebie

Punktem wyjścia do gospodarowania przestrzenia sa kategorie, dzięki którym człowiek orientuje się w przestrzeni.

Idee zasadniczego schematu polega na: ustaleniu centrów i miejsc, kierunków tdróg, terenów i streT'