1
0 (4)

10

Jedną z metod minimalizacji układów zestykowych jest metoda tzw. „sklejania”.

Dwie koniunkcje różniące się tylko tym, że w jednej występuje pozycja, a w drugiej negacja określonego sygnału (xo i xo) można zastąpić jedną koniunkcją w której nie ma tego sygnału (rys. 8).

-££~ ** • ~lh^f łl—i

^ Ki Xo

x_n*.....-X2 • XI • X0 + Xn* ....* X₂ • X] • Xq = X„* ....* X₂ • X]

Rys. 8. Sklejanie koniunkcji.

Podobnie można skleić dwie alternatywy różniące się tylko stanem jednego z sygnałów

(rys. 9).

X2
—n—		HI—
			X,
		HH

Xo

Xo

(x_n + .... + X₂ + Xi + X^) « (x_n + .... + X₂ + Xi + X₀) = X_n + .... + X₂ + Xj

Rys. 9. Sklejanie alternatyw.

Postępując w ten sposób dalej, można przeprowadzić minimalizację funkcji ze względu na liczbę użytych elementów.