Tarka imituje tory kolejowe lub tramwajowe.
Tarkę należy pokonywać tak samo jak próg - w balansie. Chcąc pokonać tarkę należy podjechać wózkiem prostopadle do krawędzi pierwszej żerdzi tarki i wykonać balans. Gdy kola napędowe oprą się o krawędź pierwszej żerdzi należy przesunąć ręce wzdłuż obręczy napędowych do wysokości oparcia i jednocześnie pochylić lutów do przodu (pogłębienie balansu) [Rys. 341. Dalej należy energicznym ruchem pociągnąć obręcze napędowe w przód z jednoczesnym wyprostem lutowia, co spowoduje, że wózek przetoczy się nad żerdzią [Rys. 35[. Między kolejnymi żerdziami należy utrzymać wózek w balansie [Rys. 36], gdyż opuszczenie przednich kól na podłoże może spowodować blokadę między żerdziami. Opisany cykl ruchów powtarza się przy pokonywaniu kolejnych żerdzi. Po przetoczeniu się przez ostatnią żerdź na dwóch tylnych kolach [Rys. 37| należy opuścić przednie kola na podłoże.
Osoby asekurujące stoją po obu stronach osoby ćwiczącej i zabezpieczają ją przed upadkiem w tył oraz wypadnięciem z wózka w przód.
Rys as Pozycja
przy pokonywaniu podjazdów
Pod dużą pochyłość najlepiej podjeżdżać w poprzek pochylni (zakosami). Pod pochyłość o małym kącie nachylenia (4 - 8°) moż na podjechać na wprost.
Podczas wjazdu niezbędne jest pochylenie tułowia w przód proporcjonalne do kąta najazdu (im większy kąt tym głębsze pochylenie tułowia). Ręce należy ułożyć na obręczach napędowych na wysokości oparcia i pochylając tułów (Rys. 38] wykonywać krótkie, energiczne pchnięcia obręczy w przód, z równoczesnym, niecałkowitym wyprostem tułowia, aż do krawędzi pochylni [Rys. 39|.
Osoba asekurująca zabezpiecza ćwiczącego z tyłu przed upadkiem i zjazdem z pochylni w tył.
75