1

jest 10 zysK pr/edMęDiorstwa inwestującego swoją gotówkę w ten mv| papier wartościowy. Jeżeli przedsiębiorstwu będzie potrzebna gotówka momentem oficjalnego wykupu bonu. może go odsprzedać na rynku wtdąZS innemu nabywcy według aktualnie kształtującej się ceny. Zakładając, iż w przypadku zbywamy bon po 60 dniach jego przetrzymywania za cenę 9930 ^ stopa roczna dochodu wyniesie:

r = (9950 - 97501/9750 x (360/60) x 100 - 12,3%.

Jest to faktyczna stopa procentowa w- skali rocznej, którą przedsiębiorstw uzyskało z tytułu posiadania bonu.

Charakter podobny do bonów pieniężnych mają certyfikaty pieniężne, zwane tab< depozytowymi. Nabywca kupuje je po cenie nominalnej (deponując w banku olaeślccą kwotę pieniędzy), a należne odsetki otrzymuje po upływie terminu wykupu, tm zdolu. Certyfikat ten jest substytutem bankowego wkładu terminowego. Jego emitentemjev bank komercyjny. Certyfikat ten ma tę pożyty witą cechę, że można go sprzedać inner. nabywcy przed upływem terminu wykupu za uzgodnioną z nim cenę. czyli wru z odsetkami. Cena będzie rosła w miarę zbliżania się terminu wykupu certyfikatu

Przedsiębiorstwa mogą również lokować swoje wolne środki pienię/r* w krótkoterminowe papiery dłużne emitowane przez inne przedsiębiorstwa potrzebujące środków na działalność. Papiery te popularnie nazywane są bonami komercyjnymi. Mają one nieco wyższe stopy rentowności niż bony skarbowe en pieniężne, terminy wykupu do roku, ale obciążone są odpowiednio wyższym ryzykiem, co przedsiębiorstwo inwestujące środki musi brać pod uwagę. Ryzyk® to jest związane z wiary godnością kredytową emitenta tych papierów, a ponieważ jest ona różna, przy inwestowaniu należy najpierw wiarygodność tę oszacować.

Jeżeli przedsiębiorstwo uzna za stosowne, to może swe chwilowo wolne środki pieniężne ulokować w obligacjach o rocznym lub dłuższym terminie wykupu bądź. ewentualnie, w akcje, p<»d warunkiem jednak, iż obydwa rodzaje papierń* wartościowych będą łatwe do upłynnienia w momencie wystąpienia potrzeby zamiany ich na gotówkę. Przedsiębiorstwo inwestujące środki w takie papiery wartościowe liczy przede wszystkim na zyski wynikające z kursów bieżących akcji bądź obligacji. Musi się ono jednak liczyć także ze stratami powstającym w momencie, gdy przedsiębiorstwo będzie chciało je zamienić na gotówkę.

Wolne środki pieniężne przedsiębiorstwa mogą lokować na rynku pieniężny® za pośrednictwem banków', które konkurując między sobą stwarzają takie moi liwości. Banki mogą np. przesunąć niezagospodarowane środki z rachunki bieżących na lokaty terminowe, w tym jednodniowe. Mogą także oferować zakup takich papierów wartościowych, jak np. certyfikaty depozytowe, bony skarbowe-bony komercyjne, weksle przedsiębiorstw.

Przedsiębiorstwo może uprościć sobie lokowanie wolnych środków oddają, je do zagospodarowania funduszowi inwestycyjnemu rynku pieniężnego. Podstawowymi cechami takiego funduszu są: płynność lokowania, czyli dostęp do gotówki w dowolnym czasie, bezpieczeństwo oraz stosunkowo niskie koszt) transakcyjne. Fundusz rynku pieniężnego obciążony jest ograniczonym ryzykiem

rjiusiiy kursu walutowego i ryzykiem kredytowym, z racji wymagania _rJ:ingu. Ponadto musi publikować informacje o kosztach i codziennie wiadomości publicznej osiągane wyniki, co oznacza, iź jest przejrzy \V ostitnich latach w krajach rozwiniętych obserwuje się znaczny wzi funduszy rynku pieniężnego, co może świadczyć o wykorzyst tnstrumemu do zarządzania gotówką w firmach.

5.6. Źródła finansowania majątku obrotowego

Jik napisano wcześniej, jedną z ważniejszych kw-estii w zarządzaniu majątkiem taftowym w przedsiębiorstwie jest ustalenie nie tylko wielkości i struktury poszczególnych składników tego majątku, ale także źródeł ich finansowania. Omówieniu zagadnień związanych ze sposobami finansowania majątku obrotowego poświęcony jest niniejszy podrozdział. Rozważania zaczniemy od przedstawienia sra legii finansowania aktywów obrotowych, by następnie nakreślić możliwości korzystania z poszczególnych źródeł ich finansowania.

5.6.1. Strategie finansowania majątku obrotowego

W decyzjach strategicznych przedsiębiorstwa jednym z najważniejszych problemów jest praw idłowe kształtowanie struktury kapitału, a więc zachowanie odpowiednich proporcji pomiędzy źródłami finansowania głównych składników aktywów, jakimi jest majątek trwały i obrotowy. Decyzje strategiczne, odnoszące się w głównej nitrze do procesów inwestycyjnych, wyznaczają w zasadzie strukturę finansowania aktywów trwałych, jednakże poprzez ich powiązanie z aktywami obrotowymi określają także ogólne ramy struktury źródeł finansowania aktywów obrotowych. Ogólną strukturę finansowania majątku firmy obrazuje rysunek 5.11.

Majtek trwały	Kapitał własny		Kapitał stały (długoterminowy)
		Zobowiązania długoterminowe
Majątek obrotowy	Kapitał
	obcy	Zobowiązania krótkoterminowe	Kapitał krótkoterminowy

Kapitał

obrotowy

Rysunek 5.11. Ogólna struktura majątku i kapitału firmy

«

273