152 TIF

Wstępne przydzielanie pamięci dla klas może być korzystne ze względu na wydajność. Przydzielenie pamięci może się odbyć na przykład podczas uruchomienia programu lub przed istotną z punktu widzenia wydajności częścią kodu.

Wstępne przydzielenie pamięci odbywa się w dwóch etapach: (1) przydzielenie pamięci o odpowiednim rozmiarze oraz (2) przeciążenie operatora new w celu użycia przydzielonej pamięci. W podanym kodzie źródłowym widać, że klasa DemoNew przeciąża operator new i wyłącza go. Jest tam też wersja operatora new, która korzysta ze wstępnie przydzielonej pamięci i zwraca wskaźnik do niej. Kompilator wygeneruje kod, który będzie automatycznie wywoływał konstruktor na tej pamięci. Funkcja Test-PrzydzPamNew przydziela najpierw pamięć, po czym przekazuje tę pamięć do operatora new klasy DemoNew:

pdemonew = new (pv) DemoNew;

Zauważmy, że operacja delete zdaje się nic nie robić, a jednak zmusza kompilator do wygenerowania wywołania destruktora.

Dygresja

Jest to rozbudowana technika, która może sprowadzić na nas kłopoty, jeśli nie wiemy dokładnie, co robimy. Lepiej napisać program, który działa, niż sprytny i szybki kod, który nie działa.

Nakładanie się odwołań

unikanie banalnych błędów

Przed

void TestNakładania(long &la, long &lb)

{

la = 10;

Ib = 20;

Po

void TestNakładania(long &la, long &lb)

{