STYLE MIESZANE
dzielą się na złe, obojętne i dobre, w zależności od jego preferencji poli tycznych i społecznych.
Stanisław Ostrowski, fragment artykułu Anatomia zapachu10
► Mieszanie się stylu naukowego z publicystycznym związane jest z realizacją jednocześnie dwóch różnych celów komunikacyjnych. Autorzy takich tekstów po pierwsze dążą do poinformowania czytelników o osiągnięciach danej dziedziny wiedzy w sposób uproszczony, bez zastosowania przyjętej w niej szczegółowej terminologii i formalizacji, po drugie zaś usiłują wzbudzić u czytelników żywe zainteresowanie problematyką naukową przez podanie ciekawych faktów i opisu paradoksalnych sytuacji.
Właściwość zwana zapachem, jak się zdaje, ma bardzo wiele substancji, tyle że wiele z nich bywa źródłem zapachu tylko dla niektórych organizmów. Ludzie nie wyczuwają na przykład feromonóiu jedwabnika, mimo że samce tego motyla potrafią, kierując się zapachem, dotrzeć do samicy z odległości wielu kilometrów. (...)
► Autor w sposób uproszczony opisuje możliwości różnych organizmów odczuwania zapachów, podając przy tym paradoksalny przykład jedwabnika. Oprócz terminu feromony nie stosuje żadnych naukowych specyfikacji.
W zasadzie pachnieć może nam wszystko: alkohole, aldehydy, ketony, estry, terpeny (niewielkie cząsteczki organiczne występujące w roślinnych olejkach eterycznych), acetale (produkty reakcji aldehydów z alkoholami), laktony (estry cykliczne) czy organiczne związki siarki. Te ostanie kojarzą się głównie ze smrodem. (...)
► W tym fragmencie znajdujemy podaną w sposób dostępny naukową klasyfikację substancji zapachowych. Autor nie mógł w tu uniknąć podania terminów naukowych (aldehydy, ketony, estry, terpeny, acetale, laktony itd.). Podaje również przykład zapachu laktonów, powołując się na doświadczenia odbiorcy w życiu codziennym (kojarzą się głównie ze smrodem).
70 Wiedza i życie, nr 5, maj 2006, s. 16-17.
Odrażający zapach jest najbardziej charakterystyczną cechą tioli (siarkowych analo-góiu alkoholi). To dlatego lotne tiole często dodaje się do gazu ziemnego, aby łatwo dało się zidentyfikować przecieki w przewodach gazowych. W naturze ich odstraszające działanie wykorzystuje m.in. skunks. (...)
► Aby zainteresować czytelników autor kontynuuje opis substancji o najbardziej intensywnym zapachu, które czytelnik zna z doświadczenia lecz nie potrafi sklasyfikować. Łączenie opisu naukowego z podaniem ciekawych przykładów znacznie uatrakcyjnia przekaz i wywołuje zainteresowanie odbiorców.
Sprrawozdanie Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o rządowym projekcie ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (druki nr 215 i 562).
Poseł Sprawozdawca Marek Surmacz71
► Fragment przedstawionego sprawozdania sejmowego jest typowym przypadkiem mieszania się stylu urzędowego i publicystycznego. Celem stylu urzędowego w tym tekście jest sprecyzowanie treści ustawy, która musi być niesprzeczna pod względem prawnym z istniejącymi dokumentami nadrzędnymi. Natomiast celem publicystycznym jest przekonanie posłów, by ta ustawa została przyjęta.
Sejm na 10. posiedzeniu 17 lutego skierował powyższy projekt ustawy do Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka w celu rozpatrzenia. Jako przewodniczący podkomisji nadzwyczajnej powołanej w tej sprawie muszę na wstępie powiedzieć, że od początku projekt
tej ustawy wzbudzał wiele różnych emocji, co nie mogło być obojętne, na pienuszym posiedzeniu podkomisji.
Podkomisja pracowała przez blisko dwa miesiące. Byłbym daleki od prawdy, gdybym powiedział, że ta atmosfera trwała dłużej. To było tylko pierwsze posiedzenie tej podkomisji, potem już atmosfera pracy była dobra, powiedziałbym: wręcz konstruktywna. Zaangażowanie posłów dzisiejszej koalicji, ale także opozycji, było merytoryczne. Unikaliśmy tego, co dzisiaj jest bardzo widoczne, tych wielkich emocji wokół tej ustawy. W toku postępowania nad projektem ustawy w pracach podkomisji i na wspólnym po-
71 Posiedzenie Sejmu data.
355