20120106113

ca, mięśni, masywną kwadratową głową, szerokimi plecami i szeroką klatką piersiową, muskularnymi nogami i rękami, dużym sercem, minimalnym otłuszczeniem, wymiary przednio-tylne ma niewielkie (odpowiada typowi atletycznemu). Skrajny ektomorf 117 ma długą pociągłą twarz, szczupłą wysoką klatkę piersiową, wąski brzuch i serce, cienkie długie nogi i ręce, mięśnie i tkanka tłuszczowa słabo rozwinięte (podobny do typu mózgowego). Prócz tego Sheldon uwzględnił obecność cech płci przeciwnej u każdego osobnika — gynandromorfię (najczęściej u mężczyzn z przewagą endomorfii i u kobiet z przewagą mezomorfii). Oddzielne części ciała mogą różnić się stopniem nasilenia cech określonego somatotypu, co nazwano dys-plazją. Stąd też powstała propozycja oceny oddzielnej dla pięciu regionów ciała: głowy z szyją, klatki piersiowej, kończyn górnych, dolnej części tułowia, kończyn dolnych. Taki system klasyfikacji pociąga za sobą możliwość popełnienia większej liczby błędów. Podstawą oceny są zdjęcia fotograficzne wykonane z przodu, boku i tyłu na siatce fotogrametrycznej, oceniane przez pomiary lub „na oko”. Ze wskaźników uwzględnia się wskaźnik wagowo-wzrosto-wy    ciężar ciała. Najbardziej prze

ciętny somatotyp, zbudowany harmonijnie, określony jest liczbowo 444, a więc wyraża on równowagę wszystkich komponentów. Według Sheldona somatotyp jest w ciągu rozwoju osobniczego stały, choć zmienia się wygląd zewnętrzny i rozmiary ciała. Hipertrofia robocza mięśni czy rozwój tkanki tłuszczowej nie zmieniają somatotypu, lecz kształt ciała. Sheldon przyjął, że somatotyp jest zdeterminowany genetycznie. Somatotypy można przedstawić graficznie na somatogramie, który tworzy trójkąt równoramienny. Wierz-

tp{ 26?^7/i

461^362 f S

561/    462 J

³⁵²

5^55,    452

252

Harmonijny (pn Dodatkowo wyi W

721

7 301    ■

4 662⁵'²

7^    532

3162^³²    53B

¹ 732 „^522

| 72? .*711

'622

523

623

524 424 425

235

325

2% '

713

^412

613,

326

Ryc. 183. Somatogram Sheldona

chołki trójkąta są opisane skrajnymi ko,,, ponentami. Nasycenie danym kompor*-. tern maleje w kierunku sąsiednich wita. chołków, zaś w środku somatogramuzrs> duje się somatotyp określony wzoremUi którego chrakterystykę przedstawili^, wyżej.

Klasyfikacja somatotypologiczna Sheldona

Opis klasyfikacyjny Skrajny endomorf Silny endomorf Średni endomorf Mezomorficzny endomorf

Należny soratotjip 711

622, 522, 533 433

721, 731, 641, 631, Sil 632, 543, 542. Mi, SR

Minusem subiektywiz tycznie też somatotypu oraz do teg przeprowac skali. Ty R.W. Pai miarowe: średnią z s fałdu skóri i na brzucH pomiarem kości rami oraz obw mięśni), J wskaźniki daniu son stosować nym 433 ciętnej b również fenotyp.

Kolejn zapropo B. Hea

Mezomorfo-endomorf 551, 442    nełnoi

Ektomorficzny-endomorf 712, 613, 612, 623, £

524, 534, 514, 515. «« prowa Ektomorfo-endomorf    515, 424

Skrajny mezomorf    171    danego

Silny mezomorf    262,    252, 353    godna i

Średni mezomorf    343    Znać. |

Endomorficzny mezomorf    271,    371,    441, 36.    oparta

^34Ł “!'££»    ^cięiiru

Ektomorficzny mezomorf    171,    163,    kości n

154. 253. 354    jJ|||

Ektomorfo-mezomorf    244    bości

Skrajny ektomorf    117    /

Silny ektomorf    226,    225,    33®    bi 'rf ^

Średni ektomorf    334    jjj, 323    ° ^rc

Endomorficzny ektomorf 217,    216,    3 '    go erii

415,425.435.