15

doszukiwał się w nim znaczącej nadwaitości Proszę ImiiI/i> .jawny” życiuiys |»ociycki Kalała Wojaczka zawarły jest miedzę lalami l!K>5    1U71 Między rokicin debiutu u rokiem własno-

wolnego z^oiin Stronice „Poezji", na który i li |mi raz pierwszy wydrukowano jego teksty, są paginowanc od <i5 do 71 Wiersz wydrukowany na tej ostatniej stronic kończy się słowami ..Potem spadłem z drzewa" Jaki sens miało dla autora to zdanie, łatwo się domyślić, W książce umieścił zaraz |«» nim utwór {.Vai£apani' zaczynający się słowami: „Wszyscy pójdziemy na jej pogrzeb”. Nawet to .jej" zdaje się potwierdzać wróżbę; podmiot ostatniej książki poety jest żeński Ostatni napisany przez Rafała Wojaczka wiersz ma datę 8.03.71 Za bardzo się to wszystko zgadza, by nie było podejrzane Z jednej strony poeta indykator Boga; z drugiej fałszerz znakomicie podrabiający boską walutę. Za naczelną cnotę pisarską miano Wojaczłcowi bezpośredniość wyrazu. Bezpośredniość znaczyła tu autentyczność, szczerość, spontaniczność. A przecież pucz ja Wojaczka jest w najlc|»szyui znaczeniu pojęcia literaturą doskonale literacką llijxiki\/.|ą bardziej wiarygodną niż jej szczery przedmiot. Hipokryzją, na którą dal się nabrać sam hipokrvta, znajdują. w tak zwanym życiu dowody tu tożsamość ze sztuką i sztucznością. Ta choroba jest zaraźliwa l.atwo przechodzi w epidemię. Wystarczy jeden przekonywający zbieg okoliczności. bv Wszystko „życia" zgadzało się ze Wszystkim „sztuki" (idy tak łatwo przyjmujemy nieuzasadniony jMKizial na „sztukę" i „życie", (Kidnircając się możliwością ,./.vcia sztuką”, bądź też raduj.u się „sztuką życia”... Wojaczek był świadom własnej litcrackości. To właśnie ona miała go zredukować do uirliycia. Nie jest zaledwie ironicznym dowcipem Wiersz za czltmla uedemdzwuą! pif/ złotych podług sławek Tuvr-czoiti, wirtuozeiski jiopis drzynwoltury kaskadera :

/a.«i> ixl bib ,tt|(u .Uli na |iut)klad ixi iłowa

Uósnu, |Mxrmxi nu- tyłku |mioi m litego końca ł^,iv(na>ui*glt»kowiei nic jol zliyi miiizliwą utd.i.

Od lewego marginesu męi do prawego gówno,

Wdriawuy cjrrwone skarpetki. ircpi na iranspareiMir,

Bot«    narad. Mitiłiki (iwrinkAw, kropek rręrunic

Omijąiąe. choć tękopii lego aie uwidacznia.

Lecz lo bieg, gdy biegu **|ii« l« przeciek druga spraw*

I gówno iic na pisarza zupełnie nic obniża,

/< ntrmioilem i sposobem murznyni Aw Ińcg lak w cżailr Wydłuża, a fły ikuteeznie, odpowiedni Już w la we!