SlratciticzfK pozycje w irklcic
ze ich zależność kulturowa powoduj,, « nadawcy, chc gnąć wymogi wypowiedz,, sięga,, po strategie, które data ^ rodzaj zabezpieczenia. Mieszczą się one w stosowa,,,„ , , '
konwrrsacyinych. jak i konwencjonalnych. Nie bez wzory i oczekiwania ze strony odbiorców, ,ak,c powinie,, tekst naukowy, jak powinien być zbudowany, Mamy skrajności: naukowość, konieczność, obiektywność, wiedz giej strony: przychylność, subiektywność, ocena i warto, , tekstu. Poza tym wpracach naukowych dochodzi jeszcze l „warzypor/tywng". ' ;
Globalne planowanie treści przez nadawcę wymaga toru I segmentach przestrzeni tekstowe,. Służy do tego celu akapit o,i ,ó acaptte'od rozdziału, od ustępu’). Trwa do dzisiaj spór, czy .1 jest lingwistycznym wyznacznikiem tekstowości i ma wpływ na czlonkowanie tematu i interpretację treści, czy jest to tylko wyz, nik formalny, graficznie wyróżniony w tekście. Z. Klemensie zaliczał akapit do jednostek lingwistycznych. Uznawał g0 dmow, jednostkę tekstów, wyższą hierarchicznie niz człon W niktem akapitu było wcięcie w tekście i jedność tematwzna strukturalna (Klemensiewicz 1949). S. Gajda traktuje akapi,
1 przedstawia jego znaczenia:
- ■ntttpunkcyine - znak interpunkcyjny - pauza w tekśc,e m
_ nym lub **'«'<* z lew, strony wiersza;
^■ćjnymnka^POWIC<1Zenie ,Ub ’ch C',g 2awarty nllvd'’'
ku«vpowiedz " ‘““rjlno'sclma"'y«na całość składa,.,,., któresawyw^Z°tn>t.)oltrc$lonymi stosunkami zn
~ >^-yczne-Kkl t °dltami *** <-)•
Pojedzenia); ,em«yczna tekstu większa od moiw
^'iwy-powiedeeń ^ i r^lck!oni.C2nł obejmująca jedr.< Posiadająca określone właściwości komu
cyi>
19*
t Wi
jeie.I* ni* i ni (1971) ^ rna'ycz‘
Cynika styczni również 319). Jl
lańskiej
Jak
jedną * tekstu, Przygot
np- w ‘
izeh. Pi akapitu
- akapi'
- syntet
- tranz.
Mat skie c pitodgi
Aka zawiera czyli pc scu i sk
1191 7V.\ Toru z mm ka
186