przejawiać podobny efekt fenotypowy. Zjawisko to określamy jako fenotypową kopię mutacji - fenokopię.
Mutacje można klasyfikować, uwzględniając poziom organizacyjny, na jakim zachodzą; przyjmując takie kryterium wyróżniamy:
- mutacje chromosomowe
- mutacje genowe.
Wyróżnia się mutacje chromosomowe liczbowe i strukturalne. Do czynników powodujących mutacje chromosomowe należy promieniowanie jonizujące oraz wiele substancji chemicznych, zwłaszcza tych, które wywierają cytostatyczne działanie.
Mechanizm tego typu mutacji polega na nie - rozejściu się (non -dysjimkcji) chromosomów podczas podziału komórki.
W zależności od tego, czy mutacje liczbowe obejmują zespoły chromosomów, czy pojedyncze chromosomy, wyróżnia się euploidie oraz aneupłoidic.
Euploidia. W tej aberracji występuje zwielokrotniony cały podstawowy genom (np. 3n - triploid, 4n - tctraploid).
Wyróżnia się dwie kategorie poliploidów: autopoliploidy oraz allopoliploidy (amfiploidy). U autopoliploidów zespół chromosomów jest zwielokrotniony o ten sam zestaw chromosomów homologicznych.
Natomiast allopoliploidy mają dwa lub więcej niehomologicznych zespołów chromosomów. Powstają najczęściej na skutek podwojenia liczby chromosomów mieszańców między gatunkami z niehomologicznymi chromosomami.
Dotychczas nie opisano u człowieka monoploidii (ln).
Poliploidia (w formie triploidii) we wszystkich komórkach organizmu człowieka była stwierdzona tylko u spontanicznie poronionych płodów. Triploidie są przyczyną poronień samoistnych (około 20%).
Jednak poliploidia jest normalnym zjawiskiem w niektórych komórkach człowieka, np. w megakariocytach szpiku kostnego 8-16n; komórki tetraploidalne występują także w prawidłowej wątrobie.
U wielu roślin, szczególnie uprawnych, poliploidia jest zjawiskiem bardzo częstym.
Aneuploidia. W tym przypadku liczba chromosomów u danego osobnika nie jest wielokrotnością “n”. Aneuploidia może polegać na braku bądź występowaniu dodatkowego chromosomu (chromosomów).
Brak jednego chromosomu określany jest jako monosomia, a organizm, u którego występuję taka mutacja liczbowa nazywany jest monosomikiem.
Brak pary chromosomów homologicznych jest określany jako nullisomia, natomiast brak dwóch, nichomo logicznych chromosomów - podwójni monosomia. Obecność jednego dodatkowego chromosomu to trisomia. Jeśli występują dwa dodatkowe chromosomy homologiczne, jest to tetrasomia. a obecność dwóch dodatkowych, nichomologicznych chromosomów, nazywana jest podwójną trisomią.
Aneuploidia może dotyczyć zarówno autosomów jak i heterochromosomów.
Przyczyną powstania aberracji strukturalnych jest najczęściej przerwanie ciągłości jednego lub kilku chromosomów, nazywane także złamaniem chromosomu. Ułamany fragment, nie posiadający centro meru, może być wyeliminowany z komórki w czasie jej podziału. Możliwe jest także połączenie tego fragmentu z chromosomem macierzystym lub innym.
Wyróżnia się następujące aberracje strukturalne: dclecja, duplikacja, inwersja, translokacja, chromosom kolisty, izochromosom.
Delecja (dcficjeocja). Delecją nazywamy utratę odcinka chromosomu. Gdy utrata dotyczy części dystalnej chromosomu określa się ją jako detecję terminalną, a gdy obejmuje fragment środkowy - delecją inlcrstycjalną.
Ułamany fragment zostaje zwykle utracony w czasie podziału komórki, ponieważ brak centro meru uniemożliwia przyczepienie się do chromosomu włóka wrzeciona podziałowego podczas metafazy.
Skutki genetyczne delecji wynikają z utraty informacji genetycznej oraz ze zmian ilościowych w genomie. Osobniki z drobnymi delacjami mogą być żywotne, podczas gdy z utratą dużych fragmentów chromosomów giną wcześnie, nawet jeżeli sąheterozygotami.
Ponieważ skutkiem delecji jest utrata materiału genetycznego, często bardzo duża, ten rodzaj aberracji nie odgrywa istotnej roli w procesach ewolucyjnych. Duplikacja polega na powtórzeniu tych samych odcinków chromosomów leżących obok siebie lub w innym miejscu chromosomu. Najczęstszą przyczyną duplikacji są trans lokacje fragmentów jednego chromosomu na drugi homologiczny. Może to nastąpić podczas nieprawidłowego przebiegu Crossing* over.
Duplikacje prawdopodobne odegrały istotną rolę w procesach ewolucyjnych. Przykładem mogą być geny białek hemoglobiny. Nowe rodzaje łańcuchów hemo glob inowych człowieka powstały na skutek duplikacji pierwotnych genów W wyniku licznych mutacji stały się one nowymi alłelami, kodującymi odrębne białka hemoglobinowe.
2$