uvlgao;żQn - wyrazy lub wyrażenia będące dosadnym, ordynarnym określeniem zjawisk, które można nazwać. używając słów neutralnych Stylistycznie
ekspresy w izmy - to wyrazy, które mają silne nacechowanie emocjonalne, często nawet szokujące i drastyczne, cechy kultury i języka własnego regionu...................................
• zdanie- zawiera orzeczenie, np.: Byłam w sklepie.
- równoważnik /dynią- brakuje w nim orzeczenia, ale można je wstawić, np.: Jaki (dostałaś) cudowny prezent!
£*<<■*» /dani}1.:.
glówpc; ptKlmioPior/cczcnic
poboczne: nrzsdawka' dppcłnicnic/okolkznik
Podmiot
granul vcznv- odpowiada na pytanie kto? co? W jego roli mogą występować:
•rzeczownik: Pies biegnie.
-przy miotnik: Chory został wypisany do domu.
•liczebnik: Gdzie dwóch się bije. tam trzeci korzysta.
•imiesłów przymiotnikowy czynny: Czytający przejęzyczy I sic •imiesłów przymiotnikowy bierny: Zabity leżał n3 polu bitwy -czasownik w bezokoliczniku: Grać w piłkę jest przyjemnie.
-zaimek: My pojedzicmy na wakacje.
-spójnik: 'Oraz'jest spójnikiem, io&czny.- występuje jeżeli:
v czegoś brakuje, ubywa lub przybywa, np.: Ojca nic ma w domu.
stosuje się liczebniki powyżej I. np.: Dwaj mężczyźni napadli na bank. zbiorowy- występuje, jeśli czynność wykonywana jest przez kilka osób lub dotyczy kilku przedmiotów, np.: Ja i Tola jedziemy nad morze na rowerach.
domyślny- nie jest widoczny w zdaniu, ale można się go domy śleć z formy gramatycznej czasow nika lub z kontekstu, np.: (Oni) Poszli na łyżwy zdunie hczpodmiotowę- mów imy o nim. kiedy podmiot nic wy stępuje w zdaniu i nie możemy się go także domyśleć. Zdanie bczpodmiotowc dotyczy, więc przypadków gdy:
• zastosowano bezosobową formę czasownika zakończoną na -no lub -to. np.: Umyto naczynia.
- sformułowano zdania następująco: Rozpogodziło się Zapadło przenikliwe milczenie. Świta Orzeczenie
czasownikowe- wy rażone jest osobową formą czasownika, odpowiada na pytania: co podmiot robi? co się z nim dzieje?, np.: Tomek czyta książkę. imienne- odpow iada na pytania: kim lub czym jest (stal się) podmiot? jaki jest podmiot? Składa sic z łucznika (być. siać się. zostać) i orzecznika (może być wyrażony za pomocą różnych części mowy), np.: Marek jest najlepszy w skoku o tyczce. modalne- składa się z czasowników modalnych i bezokoliczników.
czasownik modalny- oddziałuje na wolę odbiorcy wypowiedzi oraz zmusza go do postępowania wedle intencji nadawcy, np.: Chciałabym wyjechać na stałe do Australii
Powinieneś posprzątać pokój zanim przyjdą goście-
Pr/\d;iwka-w zdaniu przy dawka jest określeniem rzeczownika.
P/Zyda"'ki (nogą bv<-
• przymiofne (wyrażone różnymi częściami mowy):
•/ przymiotnikiem, np.: dobry c/lowick.
s zaimkiem przymiolnym. np.: ich samochód. s imiesłowem przymiotnikowym czynnym, np.: tonący rozbitek.
^ imiesłowem przymiotnikowym biernym, np.: rozładowana bateria, z" liczebnikiem, np.: dwoje ludzi
• rzcezownc (wyrażone różnymi formami rzeczownika)
v dopełniaczowa- zawsze występuje w dopełniaczu, jej forma nic zmienia się wraz z formą wyrazu określanego, np.: buty lekkoatlety. v przy imkowa- wyrażona wyrażeniem przyimkowym. np. spódnica w kratkę.
• rzcezownc właściwe- wyrażone rzeczownikiem w tym samym przypadku, co wyraz określany,np.: Matka Teresa Dopełnienie -w zdaniu jest najczęściej określeniem czasownika
Dopełnienia dzielą się na:
bliższe - jest wyrażone takim składnikiem, który po przekształceniu zdania może wystąpić w funkcji podmiotu, np.: Mama gotuje rosół1' Rosół jest gotowany przez mąntę (następuje zamiana strony czy nnej na bierną oraz orzeczenia czasownikowego na imienne) dalsze-jest wyrażone składnikiem, który nie może wystąpić w zdaniu w funkcji podmiotu, np Idę na spacer z psem.
Okolic/nik -w zdaniu jest określeniem czasownika. Informuje o okolicznościach, w jakich rozgry w a się czynność.
Wyróźpiąrin' następujące rod/ąję oR^lttaifów,
czasu - (odpowiada na pytania: kiedy? odkąd? dokąd?jak dawno? jak długo?), np.: W lipcu pojadę w Tatry . v miejsca - (odp. na pyt: gdzie? skąd? dokąd? którędy?), np.: Mieszkam w Częstochowie.
sposobu - (jak? w jaki sposób?), np.: Do domu w eszłam przez okno.
^ celu * (po co? W jakim celu?), np.: Idę po cukier.
^ przyczyny - (dlaczego? z. jakiej przyczyny?), np.: Stanęła jak wryta z zaskoczenia
warunku - (pod jakim warunkiem? w jakim wypadku?), np.: W razie burzy nic stój pod drzewem!
S przy zwolenia - (mimo co? mitno czego? wbrew czemu?), np.: Mimo złego samopoczucia poszedł na basen.
•/ stopnia i miara - (w jakim stopniu? jak bardzo? ile?), np.: Bvl mocno poturbowany.
6)
/.dania złożone współrzędnie:
• łączne: i. oraz. a. ani. ni;
np.: Mam żółte buty i fioletowe spodnie.
- przeciwstawne: ale. lecz. a. natomiast, jednak, zaś: np.: Zjadłam obiad, ale wciąż jestem głodna.