MFP Type3 090324150503

-    miny lub pozy będące ochronną reakcją na cierpienie, które wyrażają się w mrużeniu i przecieraniu oczu, odwracanie od światła lub opuszczanie głowy.

Dzieci i młodzież niewidoma od urodzenia różni się w rozwoju fizycznym od młodzieży ociemniałej. Pomimo utraty wzroku ociemniali wyróżniają się większą ruchliwością i chęcią poznania najbliższego otoczenia. Im później nastąpiła utrata wzroku tym lepsze efekty osiągająrównież w rozwoju sprawności fizycznej.

11. Metody nauczania ruchu i wskazówki do pracy z dziećmi niewidomymi i niedowidzącymi na lekcii wychowania fizycznego

Ogromną rolę w procesie rehabilitacyjnym odgrywa systematyczna praca na lekcjach wychowania fizycznego.

1.    Liczebność grup nie powinna przekraczać 12 osób.

2.    Dobór odpowiednich ćwiczeń, które muszą uwzględnić

-    rozładowanie napięć psychicznych i dostarczenie radosnych przeżyć

-    kształtowanie „zmysłu przeszkód”

-    wyrabianie orientacji w przestrzeniu

-    przezwyciężenie łęku

-    wyrabianie cech charakteru tj. zdyscyplinowanie, koleżeóskość, samodzielność, odwaga, pewność siebie

Podstawą efektywnie oprowadzonego procesu wf jest częste powtarzanie ćwiczeń, stopniowe zwiększanie zakresu za pomocą: i- częstotliwości i intensywności

-    wprowadzania nowych elementów

-    stosowania przyborów

Bardzo dużą rolę odgrywa zasada stopniowania trudności Metody nauczania ruchu polega na:

-    dokładnym opisie słownym ćwiczenia

-    wykonaniu ćwiczenia przez nauczyciela i umożliwieniu dzieciom obserwacji dotykowej

-    powtórzeniu ćwiczenia przez ucznia pod okiem korygującego nauczyciela

Ważne jest, aby niewidomy zanim przystąpi do zajęć poznał dokładnie miejsce ćwiczeń, przyrządy, przybory

Istotna jest bardzo zasada indywidualizacji zadań, należy oceniać wysiłek ćwiczących a nie efekty.

Ogromną rolę odgrywa instruktaż słowny. Powinien tworzyć obraz ruchu.

Dużą wagę należy przykładać do zapewnienia bezpieczeństwa na lekcji, gdyż jakiekolwiek wypadki mogą przyczynić się do pogłębienia niechęci do wf i wydłużyć czas rehabilitacji

Dla zabezpieczenia przed urazami należy:

1.    Zaznajomić niewidomego z poszczególnymi częściami sprzętu

2.    Pokazać wysokość przyrządu i pomóc przy zeskoku

3.    Zawsze być przygotowanym do asekuracji

4.    Dbać o zdyscyplinowanie grupy

5.    Dobrze znać indywidualne możliwości ćwiczących

6.    Nie dopuszczać do samodzielnego zmieniania położenia w obrębie Sali

7.    Poprawnie rozmieścić przyrządy i dobrze zorganizować ich użytkowanie

11