307

68.

Wykorzystywanie metamodelu w wybranym celu jad język jest nieprecyzyjny, to, co ktoś mówi, nie jest tym, co kłoś ma na myśli; jad to, co ktoś mówi, nie jest tym, co ma na myśli, praca, którą należy wykonać, leży odłogiem; jeżeli leży ona odłogiem, moralność i sztuka upadną; jeżeli sprawiedliwość zaginie, ludzie pogrążą się w bezradnym zagubieniu. Zatem nie może być przypadkowości w tym, co ktoś mówi.

Jest to ważne ponad wszystko.

— Konfucjusz

UTOREM TEGO WZORCA jest Tad James.

■ Przeprowadź jak najsku* teczniej zmianę na lepsze, wykorzystując listę ułożonych w ściśle określonym porządku pytań, które skła-dająsię na ten wzorzec; podczas ich akwaria pojawiają się presupozycje.

Omów z kimś osobisty problem (u pomocą poniższych pytali)

Podczas rozmowy zadawaj następują pytania w określonym porządku. Wypowiadaj je tak, jak chcesz, aby wpasować się w sytuację i dostoso-wać się do drugiej osoby.

a.    „Co twoim zdaniem stanowi prawdziwy problem?”

b.    „Jaka jest jego przyczyna?”

c.    „Dlaczego wysiłki, które dotąd podejmowałeś w celu rozwiązania tego problemu, spaliły na panewce?”

d.    „Jak by to było, gdyby problem został rozwiązany (skąd wiedziałbyś o tym)?”

e.    Uwaga: W tym momencie przyjmujemy pozytywną ramę, która popycha w stronę stanu rozwiązania. „Co chcesz zmienić w związku z tym problemem?”

f.    „Kiedy sprawisz, że problem ten przestanie Cię ograniczać?”

307