Wynik otrzymaliśmy zgodny z wartością podaną w tablicy I w kolumnie 6 dla kąta a = 33°28'.
Dla kąta środkowego y obliczamy styczną podobnie jak poprzednio i otrzymujemy
MF = FK = 500 • 0,13 432 = 67,16 m.
Na stanowisku M ustawiamy teodolit i stosując znaną metodę biegunową (§ 22, p. 2) odkładamy najpierw od cięciwy PM kąt cpx dla punktu pośredniego 1, a następnie kąty
(<Pi+<P), (<Pi+2<p),..., (q>i+6<p).
Z tego samego stanowiska tyczymy drugą część łuku odkładając od cięciwy MK kąt <p2 dla punktu 14, a następnie kąty
Przy tyczeniu wg okrągłego pikietażu punkty hektometrowe znajdują się w odpowiednich punktach pośrednich. W naszym przykładzie są to punkty 3 (hektometr 4), 8 (hektometr 5) i 13 (hektometr 6).
Ząa/jąc kąty 2<plf 2cp i 2qp2 możemy w łatwy sposób obliczyć wspoppędne prostokątne do wytyczenia punktów pośrednich wg okrąg|i|o pikietażu, tyczonych od stycznych PE = EM oraz MF =4#tC, a także od cięciwy PM i MK. Można również zastosować inny wielobok stycznych lub cięciw, np. ze styczną w punkcie środkowym S, lecz wówczas należy jeszcze obliczyć przy tym punkcie kąty środkowe dlą ułamkowych części przyjętego odcinka AL = 20 m. Dla ćwiczenia zalęca się uczniom przerobić te przykłady samodzielnie. '*;■
§25. Łuki koszowe ^ '
Z powodu trwałych przeszkód terenowych nie zawsze można jednym łukiem połączyć dwa proste odcinki trasy, przechodzimy wówczas od kierunku stycznej początkowej do kierunku stycznej końcowej dwoma lub więcej łukami kołowymi o różnych promieniach, a taki ich zespół nazywamy łukiem koszowym (rys. 60).
Aby uniknąć załamania trasy, dwa sąsiednie łuki muszą mieć w punkcie ich styku T wspólną styczną, a wskutek tego ich promienie w tym punkcie ułożą się na jednej prostej T03.
W łuku koszowym o dowolnej liczbie i promieni zachodzą zawsze tylko 3 matematyczne warunki wieloboku zamkniętego, utworzonego ze stycznych PW i KW, z promieni początkowego 1?! i końcowego Ri oraz różnic Ox02 = R1 — R2> 0203 = R2 — R3, itd. Rozpatrzymy te warunki dla i =?= 3, tj. dla łuku koszowego o trzech różnych promieniach Ri, R2 i R3 (rYs- 61). Z warunku sumy kątów w wieloboku P010203KW o n = 6 wierzchołkach wynika
«i+ (<**+ 180o) + (a3+180o) + 90o+e + 90o = (n-2) 180°;
i
J^aź+(tt-3) 180°+p = (n-2) 180°;
1
= 180°= a. (46)
1
Jak widzimy z równania (46), suma kątów środkowych alf a2,..., odpowiadających poszczególnym łukom kołowym, równa
Następne dwa równania, wynikające z wąjfunku wieloboku zamkniętego, otrzymamy rzutując jego boki aa dwa dowolne kierunki. Jako jeden z nich obierzemy którąkolwiek Styczną, np. PW, a jako drugi — prostopadły do" niej promień Rj. Otrzymamy:
ti = (Ri — #2) sin 04 +,(R*2 — Rg) sin K+a2) +
4- R3 sin (a1+a2+a3) + t2 cos (S; (47)
oraz
Pi = (P1-P2) cos a i+(R2-R3) cos (a1+a2)+l
+ R3 cos (a1+a2+a3) +12 sin fl. (48)
Z trzech równań (46), (47) i (48) możemy obliczyć tylko 3 niewiadome, natomiast inne występujące w nich wielkości musimy
8*
115