skanuj0277 (4)

Z tablicy 11.4 dla wartości B_r — 0,03030 odczytujemy wartość B_p, stosując interpelację liniową. Otrzymujemy

B_p = 0,033 454

Obliczamy pozorną odległość osi

a_p = a{\ +B_P) = 165(1 +0,033 454) » 170,52 mm

Ponieważ istnieje konieczność zmniejszenia nadmiernego luzu obwodowego, sprawdzamy wartość zbliżenia osi K

K — a_p—ar = 170,52—170,0 = 0,52 mm

Zbliżenie osi o wielkość K powoduje zmniejszenie luzu wierzchołkowego, który wyniesie

c = 0,25 m — K— 0,25 • 5 — 0,52 = 0,73 mm

Wartość otrzymanego luzu wierzchołkowego jest większa od wartości minimalnej (c = 0,1 m), a więc można nie ścinać głów zębów.

Obliczamy sumę przesunięć zarysu w obu kołach

Xi+X₂ = a_p-a= 170,52 — 165 = 5,52 ss 5,5 mm

Przyjmujemy Xi — X₂ = 2,75 mm stąd współczynnik przesunięcia zarysu

X 2,75

x = — —-= 0,55

m 5

Uwaga: Podział sumy przesunięć zarysów na oba koła jest dowolny.

Przyjęte są różne sposoby, np.:

—    podział na połowy (jak w przykładzie): X\ = x₂

—    podział odwrotnie proporcjonalny do liczby zębów:

z i

x₂ = *i •— (w przykładzie otrzymalibyśmy x₂ = 0,786, x₂ = 0,318)

Z2

—    podziały zapewniające spełnienie optymalnych warunków współpracy lub zależne od względów wytrzymałościowych itp.

Obliczamy wymiary zębów i kół:

di = m-Zi =519 = 95 mm

d_ai = m(zi + 2) + 2X = 5(19 + 2) + 2 • 2,75 = 110,5 mm

d_n = m(zi — 2,5) + 2A' = 5(19 —2,5) +5,5 = 88,0 mm

h_a\ = m+X = 5 + 2,75 = 7,75 mm

h_fi = 1,25 m-X= 1,25-5-2,75 = 3,50 mm

d₂ = m • z₂ = 5 • 47 = 235 mm

d_a2 — m(z₂ + 2) + 2X — 5(47+ 2)+ 5,5 = 250,5 mm

d_f2 = m(z₂ —2,5)+ 2X = 5(47 —2,5)+ 5,5 = 228,0 mm

h_a2 = h_a\ = 7,75 mm

hf₂ — h/i — 3,50 mm

277