34

64

rozdziale określa różne współczynniki wagowe dla alp o różnej dokładności:

p,=-L    (3.20)

m,

Oznacza to. że im większy błąd alp, tym mniejsza jest waga linii pozycyjnej. Współczynnik wagowy jest pomocny do wyznaczania pozycji w przypadku, gdy występuje kilka wspólnych punktów alp.

Waga linii pozycyjnej może określać wagę punktu wspólnego (przecięcia się) P_lł2 dwóch alp:

P_u = p,p₂ sin^: AA_U    (3.21)

gdzie:

Pj, P2 - wagi poszczególnych alp określone ze wzoru (3.20),    ‘    ^

AA^ - różnica azymutów między dwoma liniami pozycyjnymi.

Ze wzoru (3.21) wynika, że istotny wpływ na wagę punktu ma kąt przecięcia się alp.

3.7. Błąd pozycji zliczeniowoobaerwowanej

Określenie błędu pozycji zliczeniowo-obserwowanej, to jest pozycji z niejednoczesnych obserwacji, może być wykonane z wykorzystaniem wzorów (1.9) i (1.10). Średni błąd pozycji najpełniej ocenia się elipsą błędów, jednakże stosunkowo skomplikowana jej konstrukcja skłania do częstszego używania koła błędów, zwanego błędem średnim pozycji lub radialnym.

Do oceny pozycji zl i c zenio wo-obse rwo wanc j stosowane bywają zależności zamieszczone we wzorach (1.9) i (1.10). Znajduje się również inaczej sformułowane zagadnienie określenia tego błędu (5]. Jeżeli przyjmiemy, że błąd pozycji A określony jest z n obserwacji, to radialny błąd pozycji wyniesie:

M =

(3.22)

Taką sytuację przedstawia rysunek 3.7. Rzeczywista pozycja znajduje się w punkcie 0. Popełnione błędy spowodowały równoległe przemieszczenie alp i nowy ich punkt wspólny P, pozycję obarczoną błędem Mp.

poeycji

Z trójkątów prostokątnych o przyprostokątnych A] oraz A2 można

wyznaczyć: