3(3)

e sin [V - (Ko - K.)

sine, ---^-— *

3

E tutaj również otrzymujemy poprawką t_h ze znakiem przeciwnym. Zakładając jak poprzednio, że pomierzone mimośrodowo>kierunki zo

stały zredukowane do zera, opuszczając wartość 360° oraz zmieniając znak kąta ( <p - k₃) w poprawce trzeciej, otrzymamy ogólny wzór, dający prawidłowe znakis

e sin (k^ - <f) sin &i =-----

Poprawki'ze wzglądu na mimo-śród można wyznaczać również graficznie za pomocą sporządzonych w skali rysunków lub za pomocą odpowiednich nomogramów.

c. Poprawka ze wzglądu na mimośród świecy. Jeśli ze stano- ■ wiska P celujemy na sygnał S zamiast na centrum C vrys.1.50), to do pomierzonego kierunku należy dodać z odpowiednim znakiem poprawkę 8, wynikającą z zastosowania twierdzenia sinusów;

Rys. 1.50

lub 8" „«l^elfl^r p".    (1.17)

Jeżeli ze stanowisk 1,2 i 3 celujemy na sygnał S punktu czwartego (rys. 1.56), to do obliczeni: poprawek , 6-2, 0-5 potrzebna będzie znajomość kątów f-i, i ^5 * Sposoby wyznaczenia tych kątów poznamy nieco później, po określeniu koniecznej ich dokładności

li elementów mimośrodu. tych wartości na wartość poprawki

d. Dokładność wyznaczenia elementów mimośrodu. Do~obliozenia wartości poprawek określonych wzorami (1.15) - (1.17) konieczna jest znajomość mimośrodu liniowego e lub e¹ , kąta dyrekcyjnego V lub V i długości celowych s, czy-Określmy wpływ błędów wyznaczenia obliczonej z wzoru (1.16):

Oe" e sin (f + K) ₀h

^2    ‘ y ⁼    “i"»