img150

150

bezpośrednia modyfikacja nie jest jednakże poprawna. Zauważmy bowiem, że odbiornik otrzymuje poprawki predykcji inne niż oryginalne (wyznaczone w nadajniku), bo obarczone błędem kwantowania. Wskutek tego odtworzone próbki będę także różnić się od pierwotnych, 8 co za tym idzie, wartości predykcji xj będę błędne. Ponieważ odbiornik jest układem z dodatni sprzężeniem zwrotnym, to efekt ten może kumulować się, prowadząc do dużych błędów. Ola lepszego zrozumienia istoty tego zjawiska przyjmijmy prosty algorytm predykcji

-1 ⁼ *1-1

aproksymujący wartość następnej próbki wartością próbki poprzedniej. Z zależności (1.4.30) wynika, że odtworzona wartość próbki wynosi (przy braku kwantowania)

*1 ⁼ *o ⁺ <*₀ * ^Sl *    * *1

i jest dokładnie równa wartości próbki oryginalnej. Wprowadzając kwantowanie przekazujemy poprawki predykcji z błędem kwantowania, a więc

^X1 * *o ^{+ (}*o “ ^eo^} * ^(Ó1 ' ^€1> *•••* ^(<51 • ^fcl^{) =}

■ *1 ‘ ^(eo * ^el ♦•••♦*!>

Stwierdzamy, że kwantowanie poprawek predykcji prowadzi wprost do błędnego odtworzenia próbki. Błąd ten w dalszym ciągu będziemy nazywać błędem kwantowania próbki; wynosi on

Xj - Xj * - (e_Q +    ♦...♦C₁)    (1.4.31)

i jest skumulowanym błędem kwantowania poprawek predykcji. Efekt ten jest szczególnie niebezpieczny przy niezbyt gęstym kwantowaniu (chętnie stosowanym właśnie w różnicowych przetwornikach analogowo-cyfrowych), gdyż poszczególne błędy składowe mogą być stosunkowo duże. Zauważnfy, że przyczyna tego niekorzystnego zjawiska leży w tym, że predyktor nadajnika oraz odbiornika przetwarzają różne sygnały - predyktor nadajnika sygnał oryginalny, zaś odbiornika - odtwarzany. Wystarczy *obec tego tak zmienić strukturę nadajnika, by i jego predyktor przetwarzał sygna-ł odtworzony w od-Diorniku. Taka modyfikacja spowoduje, że nadajnik będzie wytwarzać i przesyłać poprawki predykcji prawdziwe dla predykcji realizowanej dopierc w odbiorniku. 2 całą pewnością pogorszy to jakość samej predykcji, ale