3

Przy pierwszej czynności w stosunku do dłużnika organ egzekucyjny ma obowiązek doręczenia dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji z podaniem treści tytułu wykonawczego i wymienieniem sposobu egzekucji, a na żądanie dłużnika w każdym stadium postępowania powinien okazać mu oryginał tytułu wykonawczego.

gólności nie przerywa on biegu terminu przedawnienia wykonania orzeczenia.

Do wniosku lub żądania przeprowadzenia egzekucji z urzędu obowiązkowo należy dołączyć posiadany tytuł wykonawczy.

W praktyce może nastąpić sytuacja, że w tytule egzekucyjnym świadczenie dłużnika może mieć charakter zobowiązania przemiennego, to znaczy, że wykonanie przez niego zobowiązania może nastąpić przez spełnienie jednego z kilku świadczeń. Wybór świadczenia co do zasady należy wówczas do dłużnika (np. sąd w wyroku nakaże wydać samochód lub zapłacić kwotę 40 000 zł), chyba że z czynności prawnej, np. z umowy stron, ustawy lub okoliczności związanych z charakterem zobowiązania lub rodzajem świadczenia wynika, iż prawo wyboru przysługuje wierzycielowi.

Wybór świadczenia

Dłużnik jeszcze przed wszczęciem egzekucji może dokonać wyboru świadczenia do spełnienia i złożyć wierzycielowi stosowne oświadczenie. Wierzyciel we wniosku o wszczęcie egzekucji związany jest wyborem dokonanym przez dłużnika. Jeżeli zaś dłużnik wyboru nie dokonał, komornik wszczynając egzekucję na wniosek wierzyciela wyznaczy dłużnikowi 7-dniowy termin do dokonania wyboru, a po bezskutecznym jego upływie praWb wyboru świadczenia do spełnienia przechodzi na wierzyciela. Jeżeli dłużnik dokonał wyboru świadczenia, a wierzyciel domaga się spełnienia drugiego świadczenia, to zobowiązanemu przysługuje powództwo przeciw-egzekucyjne o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego co do świadczenia nie objętego wyborem.

Prawo wyboru świadczenia do spełnienia przez dłużnika i ewentualnie przejścia tegoż prawa na wierzyciela w sytuacji jak wyżej nie dotyczy zobowiązań ewentualnych, upoważnień alternatywnych oraz sytuacji, gdy prawo wyboru przysługuje osobie trzeciej. Zobowiązanie ewentualne występuje wówczas, gdy dłużnik zobowiązany zostaje do spełnienia określonego świadczenia, z tym że jeżeli nie zostanie ono spełnione w zakreślonym terminie lub okaże się nieściągalne, dłużnik zobowiązany zostaje do spełnienia innego świadczenia (np. sąd w wyroku nakaże pozwanemu wydanie powodowi samochodu w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się wyroku, a w przypadku niewydania w tym terminie zasądzi kwotę 40 000 zł, zobowiązując go tym samym do dokonania zapłaty na rzecz powoda). W tym przypadku sąd nie może nadać klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu jednocześnie co do świadczenia głównego i ewentualnego, lecz najpierw nadaje ją pierwszemu z nich, a drugiemu - po wykazaniu upływu terminu lub spełnieniu warunku. Przy upoważnieniu alternatywnym dłużnik ma prawo do zwolnienia się od spełnienia należnego wierzycielowi świadczenia przez wykonanie innego świadczenia (np. przy umowie darowizny obdarowany może uwolnić się od obowiązku dostarczania darczyńcy środków utrzymania przez zwrócenie darczyńcy wartości wzbogacenia; sąd nakaże pozwanemu wydanie samochodu zastrzegając, że może on zwolnić się od wykonania tego obowiązku przez zapłatę kwoty 40 000 zł). Prawo wyboru świadczenia alternatywnego przysługuje jedynie dłużnikowi i tylko za ustawowym zezwoleniem. Tego rodzaju zobowiązania me mają charakteru zobowiązań przemiennych.

Instytucja kuratora w postępowaniu egzekucyjnym

W przypadku gdy miejsce pobytu dłużnika nie jest znane, sąd egzekucyjny ustanawia dla mego kuratora z urzędu, gdy egzekucja ma być wszczęta z urzędu, a w innych sprawach na wniosek wierzycieli. Na wierzycielu spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia, że miejsce pobytu dłużnika nie jest znane. Ustanowienie kuratora ogłasza się publicznie w budynku sądu i lokalu gminy, a w sprawach większej wagi - gdy sąd uzna to za potrzebne - także w prasie. Doręczenie pism kuratorowi wywołuje skutek w stosunku do dłużnika, chyba że skuteczność tę sąd uzależnił od upływu oznaczonego terminu, liczonego od chwili wywieszenia obwieszczenia w budynku sądowym. Kurator reprezentuje dłużnika w postępowaniu egzekucyjnym aż do chwili uchylenia postępowania o jego ustanowieniu. Jest on uprawniony do podejmowania wszystkich działań niezbędnych do prawidłowego prowadzenia egzekucji i służących obronie praw i interesów dłużnika, w tym składania wszystkich dopuszczalnych środków zaskarżenia i wnoszenia powództw przeciwegzekucyjnych. Nie ustanawia się kuratora dla osoby, dla której został on już ustanowiony w trybie art. 184 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przez sąd opiekuńczy. Sąd ustanawiający kuratora sprawuje również nad nim nadzór, wydaje zaświadczenia, bada sprawozdania i przyznaje wynagrodzenie.

Przy pierwszej czynności w stosunku do dłużnika organ egzekucyjny (sąd lub komornik) ma obowiązek doręczenia dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji z podaniem treści tytułu wykonawczego i wymienieniem sposobu egzekucji, a na żądanie dłużnika w każdym stadium postępowania powinien okazać mu oryginał tytułu wykonawczego.

Czynnością taką będzie np. zajęcie przy egzekucji z ruchomości wynagrodzenia za pracę, rachunku bankowego, innych wierzytelności i praw majątkowych, doręczenie dłużnikowi odpisu wniosku o wyjawienie

RZEGLĄD UBEZPIECZENIOWY DlSf UlfcUlt, LŻtUWiWPI