3 (261)

173

-    żywice fenolowe z utwardzaczem kwaśnym dodawanym ns zimno, np, kwasem toluenosulfonowym.

-    Żywice epoksydowe - "Epidien 3" z utwardzaczem na zimno, np. trójetyle-noczteroamina.

Celem wyrównania powierzchni, próbki szlifuje się ręcznie lub mechanicznie na szlifierkach, chłodząc strumieniem cieczy. Po uzyskaniu równej powierzchni dalsze szlifowanie przeprowadza się na papierach ściernych., począwszy od papieru o najgrubszym, a kończąc na papierze o najdrobniejszym ziarnie.

Ola uniknięcia nagrzania próbki oraz powstania zgniecionej warstwy, w trakcie szlifowania nie należy jej przeciskać zbyt mocno do papieru ściernego. Szlifowanie na danym papierze trwa tak długo, aż znikną rysy z poprzedniej operacji.

Przy przejściu na następny papier próbkę po przemyciu w strumieniu wody ustawiamy tak, aby powstałe rysy były prostopadłe do rys powstałych na poprzednim papierze. Zabezpiecza to przed zanieczyszczeniem papieru ściernego oraz umożliwia ocenę Jakości powierzchni szlifowanej.

Dobre wyniki uzyskuje się przez szlifowanie próbek na mokro na wodoodpornych papierach karborundowych. Ponadto, dlą meteriałćw twardych stosuje się szlifowanie próbek przy zastosowaniu past diamentowych.

Próbki po szlifowaniu poddaje się polerowaniu, celem uzyskania lustrzanej powierzchni. Polerowanie można przeprowadzić mechanicznie, względnie elektrolitycznie.

Polerowanie mechaniczne przeprowadza się na obrotowych Tarczach polerskich pokrytych filcem, zwilżonych wodną zawiesiną tlenku glinu AlgO^ lub żelaza ^Fe2°3 (^róż polerski}. Polerować należy tak długo, aż rysy przy obserwacji mikroskopowej będą niewidoczne. Po wypolerowaniu przemywamy zgłady w wodzie destylowanej, opłukujemy alkoholem i suszymy w strumieniu gorącego powietrza.

Rys. 13.3. Schemat polerki elektrolitycznej

1 - zbiornik; 2 - elektrolit; 3    - próbka

(anoda);    4 - katoda

Zasadę polerowania elektrolitycznego ilustru-' je rys. 13.3. W naczyńku 1 wypełnionym elektrolitem 2, którego skład chemiczny zależy od polerowanego metalu łub^ stopu - tablica 13.1 - umieszczona jest próbka 3, będące anodą i katodą 4, wykonana ze stali nierdzewnej. Po włączeniu urządzenia w obwód prądu stałego i ustawianiu parametrów prądowych, zależnych od stosowanego elektrolitu i materiału próbki, następuje rozpuszczanie wszelkich nierówności powierzchni próbki.

stnieje 3zereg rozwiązań konstrukcyjnych polerek elektrolitycznych. Na wypolerowanej powierzchni zgłaću obserwacje sikroskopowe ujawniają wtrę-