Katarzyna Kocon, K-8
ZDROWIE T JEGO ASPEKTY
Zdrowie to bardzo szerokie poj臋cie wi膮偶膮ce ze sob膮 r贸偶ne dziedziny i aspekty. Najog贸lniejsz膮 jego definicj臋 poda艂a 艢wiatowa Organizacja Zdrowia i brzmi ona w ten spos贸b: 鈥瀂drowie to kompletny fizyczny, psychiczny i spo艂eczny dobrostan cz艂owiekaja nie tylko brak choroby lub kalectwa.
WHO podkre艣la r贸wnie偶, 偶e zdrowie jest:
warto艣ci膮 ( pomaga jednostce realizowa膰 swoje aspiracje oraz zmienia膰 swoje 艣rodowisko) zasobem ( bogactwem dla spo艂ecze艅stwa gwarantuj膮cym jego rozw贸j spo艂eczny i ekonomiczny)
warunkiem codziennego 偶ycia umo偶liwiaj膮cym jego lepsz膮 jako艣膰 koncepcj膮 eksponuj膮c膮 korzy艣ci, a nie negatywne skutki.
Jako 偶e definicja WHO bierze pod uwag臋 tylko subiektywne odczucia cz艂owieka, podam inn膮 aktualnie obowi膮zuj膮c膮 definicj臋, kt贸ra godzi liczne pogl膮dy i m贸wi: 鈥瀦drowie to zdolno艣膰 i gotowo艣膰 ka偶dej cz臋艣ci organizmu cz艂owieka do podj臋cia w normalnych warunkach mikro- i makro艣rodowiska wszystkich typowych czynno艣ci z wystarczaj膮ca wydolno艣ci膮鈥,
Z punktu widzenia edukacji zdrowotnej, zdrowie to jako艣膰 偶ycia zwi膮zana z pi臋cioma g艂贸wnymi elementami:
鈥 Zdrowie spo艂eczne (relacje mi臋dzy jednostk膮 a spo艂ecze艅stwem, zdolno艣膰 zgodnego wsp贸艂dzia艂ania z lud藕mi i 艣rodowiskiem)
鈥 Zdrowig-Rgychiczne ( zdolno艣膰 uczenia si臋, zdolno艣ci intelektualne, miar膮 jest stopie艅 integracji osobowo艣ci)
f Zdrowie emocjonalne ( umiej臋tno艣膰 kontrolowania emocji)
鈥 Zdro^ie^u臋HoweYwiara w pewn膮 jednocz膮c膮 si艂臋)
鈥 ZdrowieTizyczne ( zdolno艣膰 wykonywania codziennych zada艅 bez nadmiernego zm臋czenia, '艂u贸logiczna integralno艣膰 jednostki, to co odnosi si臋 do organizmu. Zawdzi臋czamy je naturze
ale i pracy nad w艂asnym cia艂em).
Istniej膮 r贸wnie偶 czynniki warunkuj膮ce zdrowie i mo偶na je podzieli膰 na:
鈥 Czynniki genetyczne
鈥 Styl 偶ycia jednostek
鈥 艢rodowisko 偶ycia jednostki i populacji (czynniki 艣rodowiskowe)
鈥 Kierunki polityki zdrowotnej, kultura zdrowotna spo艂ecze艅stwa
鈥 Dost臋pno艣膰 i jako艣膰 opieki medycznej, lekarskiej i piel臋gniarskiej
Poj臋cie zdrowia w aspekcie histoiycznym by艂o rozwijane i modyfikowane pod wp艂ywem danej epoki. W staro偶ytno艣ci by艂o elementem filozofii okre艣lanym jako r贸wnowaga czy harmonia, w 艣redniowieczu zdolno艣ci膮 do znoszenia choroby i cierpienia. W nowo偶ytno艣ci zauwa偶ono, 偶e nie jest ono dane przez natur臋 i 偶e musi by膰 stale zdobywane. Dopiero w XX wieku zauwa偶ono inne pr贸cz medycznej p艂aszczyzny zdrowia; fizjologiczn膮, socjologiczn膮, psychologiczn膮, technologiczn膮 i kulturow膮.
W aspekcie medycznym zdrowie jest stanem ustroju, kt贸rego czynniki s膮 prawid艂owe, a uk艂ady reguluj膮ce zapewniaj膮 stan wewn臋trznej r贸wnowagi. Wyr贸偶nia si臋 tu trzy cechy zdrowia: dobre samopoczucie ch臋膰 wykonywania pracy aktywny stosunek do 偶ycia.
Aspekt spo艂eczny okre艣la stan zdrowia zbiorowo艣ci jako dynamiczn膮 r贸wnowag臋 mi臋dzy populacj膮 a otoczeniem zapewniaj膮c膮 jej przetrwanie i rozw贸j. Odbywa si臋 to dzi臋ki korzystnemu ukszta艂towaniu cech biologicznych jednostek oraz pomy艣lnym zmianom w 艣rodowisku.
W ieloaspektowo艣膰 poj臋cia zdrowia pozwala wysnu膰 wniosek, 偶e jest ono wa偶ne nie tylko w potocznym (medycznym) tego s艂owa znaczeniu, i w innych p艂aszczyznach i nie mo偶e by膰 lekcewa偶one ani spychane na boczny tor. Dlatego wa偶na jest promocja zdrowia i pog艂臋bianie bada艅 nad jego stanem.