20

Rys. 5.16. Wymagane ciśnienie robocze w przewodzie ulicznym

5.6.2. Położenie Unii ciśnień

Obliczone w przykładach 8, 9, 10 i 11 straty ciśnienia na poszczególnych odcinkach projektowanej sieci wodociągowej (współpracującej ze zbiornikiem — przykład 8 i 10 oraz pracującej w układzie bez zbiornika — przykład 9 i 11) stanowią podstawę do określenia rzędnych linii ciśnień w każdym z węzłów sieci w ekstremalnych warunkach pracy systemu. Ustalenie rzędnych linii ciśnień w punktach zasilania pozwala na określenie wymaganej wysokości tłoczenia pomp oraz wysokości usytuowania zbiornika sieciowego. Od wysokości tych zależy spełnienie warunku zachowania wymaganego ciśnienia roboczego w najniekorzystniejszym punkcie sieci (wysokie ciśnienie wymagane, punkt wysoko położony). Linie ciśnień wykreśla się na profilu podłużnym przewodów magistralnych, wpisując w tabelę rzędne terenu, rzędne linii ciśnień, średnice i długości przewodów oraz numery poszczególnych węzłów (rys. 5.17 i rys. 5.18).

Obliczanie rzędnych linii ciśnień przy rozbiorze Q_Amax rozpoczynamy od najniekorzystniejszego punktu sieci, postępując w kierunku węzłów zasilających (pompownia II stopnia w układzie bez zbiornika, pompownia II stopnia i zbiornik sieciowy w układzie ze zbiornikiem). Wykreślanie linii ciśnień przy maksymalnym tranzycie wody oraz przy rozbiorze pożarowym w układzie ze zbiornikiem rozpoczynamy od zbiornika sieciowego. Położenie wysokościowe początkowych punktów linii ciśnień określa poziom wody w zbiorniku, którego wysokość zależy od przyjętych wstępnie wymiarów zbiornika.

Wykreślanie linii ciśnień przy rozbiorze pożarowym w układzie bez zbiornika rozpoczynamy od węzła najniekorzystniej położonego i obciążonego wydatkiem pożarowym. Pamiętając o warunku, że linia ciśnień przy przepływie pożarowym w każdym węźle sieci musi układać się na wysokości 6-^10 m nad terenem, zakładamy wysokość ciśnienia pożarowego w węźle najniekorzystniej położonym. Następnie, znając wartości strat ciśnienia na poszczególnych odcinkach projektowanej sieci wodociągowej postępujemy w kierunku źródła zasilania (pompownia II stopnia), określając rzędne linii ciśnień w kolejnych węzłach sieci (rys. 5.18).

Prawidłowo określone wartości ciśnienia powinny spełniać następujące warunki:

-    linia ciśnienia w godzinie Q_kautx może być co najwyżej styczna do linii wymaganego ciśnienia roboczego,

-    linia ciśnienia przy przepływach pożarowych w każdym węźle sieci musi układać się od 6 do 10 m nad terenem,

-    linia ciśnienia w godzinie Q_tmMX na obszarze zasilania nie może być wyższa od 60 m nad terenem.

Jeżeli po wykreśleniu linii ciśnień nie będą spełnione podane warunki, należy skorygować przyjęte rozwiązanie.

85